Znakomita powieść, której akcja toczy się równolegle do akcji Gry Endera. Głównym bohaterem jest Groszek poznany w Grze. Jest on alternatywą dla Endera. Jego droga do "sławy" jest jeszcze bardziej elektryzująca niż u Endera.

Znakomita powieść, której akcja toczy się równolegle do akcji Gry Endera. Głównym bohaterem jest Groszek poznany w Grze. Jest on alternatywą dla Endera. Jego droga do "sławy" jest jeszcze bardziej elektryzująca niż u Endera.

Rewelacyjna. Polecam

Rewelacyjna. Polecam

Jedyna wada, że wiadomo do czego dąży.

Jedyna wada, że wiadomo do czego dąży.

Książka sama w sobie bardzo dobra, ale polecam nie powtarzać mojej pomyłki i przeczytać najpierw główną historię uniwersum :)

Książka sama w sobie bardzo dobra, ale polecam nie powtarzać mojej pomyłki i przeczytać najpierw główną historię uniwersum :)

Wciąga od pierwszej strony. Polecam

Wciąga od pierwszej strony. Polecam

"Och jaką sieć splątaną tkamy, gdy pierwsze kłamstwo wymawiamy"

Wciąga mocno, chociaż to ta sama fabuła "Gry Endera" z innej perpektywy. Pan Orson to geniusz pokroju 6-cio letnich bohaterów tej książki. Uwielbiam czytać tą serię ze względu na inteligentny język, tajemniczość oraz ciekawie zarysowane postacie. Może mało książek przeczytałem, ale nie znajdę drugiego takiego stylu. Nie do podrobienia, polecam mocno.

+ świetne dialogi i przemyślenia,
+ małe dzieci szkolone na dowódców floty, bitwy, trening
+ inwazja, robale, kosmos,
+ brutalność zmieszana z dziecinną niewinnościa, backstory życia Groszka na ulicach Rotterdamu

"Och jaką sieć splątaną tkamy, gdy pierwsze kłamstwo wymawiamy"

Wciąga mocno, chociaż to ta sama fabuła "Gry Endera" z innej perpektywy. Pan Orson to geniusz pokroju 6-cio letnich bohaterów tej książki. Uwielbiam czytać tą serię ze względu na inteligentny język, tajemniczość oraz ciekawie zarysowane postacie. Może mało książek przeczytałem, ale nie znajdę drugiego takiego...

To jakby przeczytać "Grę Endera" drugi raz, ale inaczej. Inne perspektywy, nowe informacje. Genialne.
A główny bohater Groszek nie odstaje od Endera, a nawet czasami go przerasta.

To jakby przeczytać "Grę Endera" drugi raz, ale inaczej. Inne perspektywy, nowe informacje. Genialne.
A główny bohater Groszek nie odstaje od Endera, a nawet czasami go przerasta.

Niesamowita historia, wspaniali bohaterowie, świetny język i niezapomniane intrygi. Nic, tylko wracać, wracać, wracać, czytać, czytać, czytać.

Niesamowita historia, wspaniali bohaterowie, świetny język i niezapomniane intrygi. Nic, tylko wracać, wracać, wracać, czytać, czytać, czytać.

Cień Endera to równoległa powieść, dziejąca się w tym samym czasie co fabuła Gry Endera, lecz z perspektywy innego bohatera. Ta książka to również pierwszy, otwierający tom Sagi Cienia.

Czasami bywa tak, że główny bohater nie jest jedynym, który łapie czytelnika za serce - tak było w przypadku Gry Endera, w której drugoplanowe postaci są nie mniej ważne co Ender i z strony na stronę zyskują w naszych oczach coraz więcej i więcej.

Wyobraźcie sobie, że drugi Sagi Endera przenosi nas w czasy 3000 lat do przodu - wszyscy, których poznaliśmy w pierwszej książce już prawdopodobnie nie żyją. Co z tego, że Groszek czy Peter to postaci, które aż prosiły się o rozwinięcie swoich wątków?

I w taki o to sposób dostajemy książkę, której część akcji dzieje się dokładnie w tym samym czasie co Gra Endera, dokładnie w tym samym miejscu, z tymi samymi bohaterami, ale pokazana jest z innej perspektywy - oczami Groszka. Do tego dostajemy jeszcze tzw. Origin - czyli historię jego początków i sposób w jaki trafił do Szkoły Dowodzenia.

Uważam, że Cień Endera to rewelacyjne dopełnienie całej historii znanej nam z Gry Endera i koniecznie powinna być to obowiązkowa lektura każdego, który zakochał się w poprzedniej Sadze.

Cień Endera to równoległa powieść, dziejąca się w tym samym czasie co fabuła Gry Endera, lecz z perspektywy innego bohatera. Ta książka to również pierwszy, otwierający tom Sagi Cienia.

Czasami bywa tak, że główny bohater nie jest jedynym, który łapie czytelnika za serce - tak było w przypadku Gry Endera, w której drugoplanowe postaci są nie mniej ważne co Ender i z strony...

Trudno tę książkę nazwać sequelem do "Gry Endera", bo rozgrywa się dokładnie w tym samym czasie. Pokazuje identyczne wydarzenia (na ogół),tylko z innej perspektywy — Groszka, genialnego chłopca odnalezionego przypadkiem na ulicach Rotterdamu, gdzie przymierał głodem oraz ryzykował śmierć z rąk urażonego psychopaty.

Jak często, Card opiera akcję na dziecięcym bohaterze. Tym razem ma to jakieś uzasadnienie — dzieciaki mają pewne przewagi nad dorosłymi; lepszy refleks, mniej wahań... Swoją drogą, ciekawe, ile przepisów trzeba złamać, żeby z sześciolatków zrobić żołnierzy. Pełną gębą — skoszarowanych, w mundurach, daleko od domu, z cenzorowaniem korespondencji, odpowiadających na rozkazy starszych chłopców: "Tak jest, sir!"...

Więcej szczegółów tutaj: https://finklaczyta.blogspot.com/2019/03/cien-endera-poczatek-bocznej-sagi.html

Trudno tę książkę nazwać sequelem do "Gry Endera", bo rozgrywa się dokładnie w tym samym czasie. Pokazuje identyczne wydarzenia (na ogół),tylko z innej perspektywy — Groszka, genialnego chłopca odnalezionego przypadkiem na ulicach Rotterdamu, gdzie przymierał głodem oraz ryzykował śmierć z rąk urażonego psychopaty.

Jak często, Card opiera akcję na dziecięcym bohaterze....