Wow... nie wiem co napisać. To zdecydowanie jeden z tragiczniejszych scenariuszy jakie czytałam.
Wiedziałam że będzie ciężko - w końcu praktycznie cała sielanka z pierwszego tomu nie może trwać wiecznie, ale żeby az tak namieszać w losach bohaterów, to trzeba być naprawdę złośliwym człowiekiem, chociaż z drugiej strony - w przypadku innego obrotu zdarzeń losy Tristana i Daniki przepadłyby wraz z innymi, tymczasem obawiam się, że nigdy nie zapomnę tego co spotkało tych dwoje.

Mam wrażenie, jakby fabuła i cały dramat to było jednak za dużo, i trochę przekombinowane, momentami też bardzo denerwowała mnie ilość scen erotycznych w zasadzie jedna po drugiej, ale w ten własnie sposób R.K. Lilley odniosła zamierzony rezultat, jakim było pokazanie skalę obsesji jaką darzyli sie Tristan i Danika. Mimo iż z głębi serca mocno im kibicowałam, to jednak czułam się przytłoczona ich uczuciem, falą zazdrości, agresji, zaborczości. R.K. Lilley pokazała inny odcień miłości który ich zniszczył, pokazała, że na pewne rzeczy trzeba dojrzeć, a tych dwoje zdecydowanie nie było gotowych przyjąć to co się między nimi działo. Mimo to mój racjonalny mózg nie był w stanie powstrzymać przyspieszonego bicia serca, który towarzyszył mi z każdym kolejnym rozdziałem i z każdą kolejną traumatyczną bombom atomową zrzucaną na głównych bohaterów zarówno przez złośliwy los jak i przez nich samych. Nie wiem ile razy w głowie krzyczałam: "Dlaczego?!" i z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że mimo wszystko mocno wczułam się w fabułę i zarwałam cała noc aby skończyć ten tom z trzęsącymi się rękoma a nawet z łzami w oczach.

Wow... nie wiem co napisać. To zdecydowanie jeden z tragiczniejszych scenariuszy jakie czytałam.
Wiedziałam że będzie ciężko - w końcu praktycznie cała sielanka z pierwszego tomu nie może trwać wiecznie, ale żeby az tak namieszać w losach bohaterów, to trzeba być naprawdę złośliwym człowiekiem, chociaż z drugiej strony - w przypadku innego obrotu zdarzeń losy Tristana i...