O Jezu, popłakałam się ze śmiechu przy tej książce. Okazała się tak cudownie inna od obowiązującego na obecną chwilę kanonu: "wilkołak = seksowny, dziki mężczyzna o ego większym od jego.. samochodu". W momencie, kiedy odkryłam, że łaki uganiają się za frisbee, uwielbiają jak się im rzuci patyk i generalnie zachowują się bardziej jak psy, niż jak dostojne wilki - oszalałam :). I jeszcze to bieganie nago non stop - no bosko!
Już dawno zauważyłam u siebie tendencję do czytania serii i cyklów książek "od środka". Najpierw dla zapoznania kilka tomów z "pomiędzy", potem pierwszy, najaktualniejszy jako ostatni. Pozwala mi to na bardziej obiektywną ocenę i cóż, zdarza się tak często, że już przywykłam. Tak też było z serią o Vickie Nolan - "Ślad krwi" był pierwszy, jaki dorwałam. I spodobał mi się.
Vickie od razu mi wpadła w oko, bo kobietka nie da sobie w kaszę dmuchać. Ma chłopaka wampira? Spoko - wykorzysta to. Kręci z swoim ex-nieex? Też z tego jakieś plusy wyciągnie. I nie rozdrabnia się, nie siedzi na skale i nie myśli "co by było gdyby...?" To, że ON wygląda na 24 lata, a ona na 30 kilka wręcz ją bawi, nie dołuje. A zawód pisarza romansów? Łezka mi się zakręciła ze śmiechu :).
Brakowało mi takiej książki, która oderwałaby mnie na chwilę od typowego świata urban fantasy. Tanya Huff wstrzeliła się idealnie. Idę czytać więcej!

O Jezu, popłakałam się ze śmiechu przy tej książce. Okazała się tak cudownie inna od obowiązującego na obecną chwilę kanonu: "wilkołak = seksowny, dziki mężczyzna o ego większym od jego.. samochodu". W momencie, kiedy odkryłam, że łaki uganiają się za frisbee, uwielbiają jak się im rzuci patyk i generalnie zachowują się bardziej jak psy, niż jak dostojne wilki - oszalałam...