Typowe lekkie wakacyjne czytadło (po wakacjach również da się czytać). Historia o tym jak media kreują celebrytów i jak ich niszczą, a oprócz tego słodko-gorzka opowieść o poszukiwaniu miłości i bliskości, o niespełnieniu.

Na plus zaliczam absurdalny nieraz humor i typowo hiszpańskie podejście do spraw damsko-męskich. Na minus: trochę zbyt płytkich bohaterów i to, że autorka nimi pomiata.

Typowe lekkie wakacyjne czytadło (po wakacjach również da się czytać). Historia o tym jak media kreują celebrytów i jak ich niszczą, a oprócz tego słodko-gorzka opowieść o poszukiwaniu miłości i bliskości, o niespełnieniu.

Na plus zaliczam absurdalny nieraz humor i typowo hiszpańskie podejście do spraw damsko-męskich. Na minus: trochę zbyt płytkich bohaterów i to, że...

Chciałabym wiedzieć co stało się z Andreą, może jest jakaś kontynuacja?

Chciałabym wiedzieć co stało się z Andreą, może jest jakaś kontynuacja?

Książka jest po prostu genialna. Ludzka głupota i wszystko co się z nią wiąże sprawiła, że obok tej książki nie należy przechodzić obojętnie. To taka naprawdę lektura przeznaczona dla młodych dorosłych :D

Książka jest po prostu genialna. Ludzka głupota i wszystko co się z nią wiąże sprawiła, że obok tej książki nie należy przechodzić obojętnie. To taka naprawdę lektura przeznaczona dla młodych dorosłych :D

Trzeba zabic ta milosc. Jak? Przeczytajcie a sie dowiecie.

Trzeba zabic ta milosc. Jak? Przeczytajcie a sie dowiecie.

Powieść krótka, ale pełna humoru właściwego tylko Canals. Bardzo interesujące, nieco groteskowe zobrazowanie, jak media kreują rzeczywistość i wpływają na nasze zachowanie.

Powieść krótka, ale pełna humoru właściwego tylko Canals. Bardzo interesujące, nieco groteskowe zobrazowanie, jak media kreują rzeczywistość i wpływają na nasze zachowanie.

Bodaj najgorszym minusem dla książki jest to, kiedy po lekturze nie ma się nic do powiedzenia. Żadnych zachwytów, refleksji, wzruszeń ani też tych negatywnych emocji – zniesmaczonej miny, bluzgania, że tandeta, że nuda. Jest się po prostu kompletnie obojętnym. Obawiam się, iż właśnie taką książkę przyszło mi przeczytać. I mimo tego, że właściwie nie ma o czym mówić, spróbuję coś na jej temat naskrobać.

Główną bohaterką jest Andrea Rolnik. Pewnego razu, podczas rozwieszania prania, wiatr porywa jej biały stanik i zanosi go do stóp Czarnego Wulkanu, konkretnie prosto w ręce tajemniczego Maurycego. Dziewczyna oczywiście pędzi za zgubą i w końcu ją dogania. Młodzi zamieniają ze sobą cztery zdania (dosłownie!),po czym porzucają mało istotną konwersację na rzecz namiętnej miłości. Rozstają się z przyrzeczeniem niewspominania nikomu o tym, co zaszło. Zakochana pierwszy raz w życiu Andrea, pod wpływem chwili wykonuje telefon do radia i przekonuje słuchaczy audycji, że warto szukać miłości. Los chciał, iż apel dziewczyny zostaje usłyszany przez producenta telewizyjnego, który upatruje w niej szansy na zwiększenie oglądalności swego programu. W ciągu kilku tygodni Andrea z biednej, skromnej dziewuszki przeistacza się w celebrytkę, której historia wzrusza miliony i jest niedoścignionym wzorem romansu idealnego.

Jak widać (a jeśli nie, to trudno, ale więcej szczegółów nie zdradzę) historia opowiedziana przez Cucę Canals jest niebanalna. Po dłuższym zastanowieniu do plusów zaliczyłam też ukazanie siły i roli mediów w życiu zwykłych ludzi oraz kilka całkiem zgrabnych metafor. Patrząc całościowo, brakuje mi jednak tego czegoś. Chciałabym powiedzieć, że autorka ma potencjał, ale nie jestem do końca przekonana. Musiałabym sięgnąć po resztę jej twórczości, ale przed tym z kolei powstrzymuje mnie lektura „500 000 opowieści o miłości”. Na samym końcu mojego wydania jest zamieszczony (to dopiero dziwne!) spis wszystkich liter zawartych w tekście. Nie wiem, co mam o tym myśleć, nie wiem, czy przekazuję Wam to, co chciałam, bo właściwie zaraz po przeczytaniu nic mi się nie nasuwało. Książka krótka – może to plus, może minus, w zależności od postrzegania lektury – może chociaż ta jedna informacja pomoże Wam podjąć decyzję.

Raz myślę, że mi się podobała, innym razem twierdzę, że nie. Niestety nie są to TE skrajne emocje, które dopadają nas nieraz podczas spotkania z wyśmienitą literaturą, a jedynie taki sobie przelotny koncept. Nie polecam, nie odradzam, ot co.

Bodaj najgorszym minusem dla książki jest to, kiedy po lekturze nie ma się nic do powiedzenia. Żadnych zachwytów, refleksji, wzruszeń ani też tych negatywnych emocji – zniesmaczonej miny, bluzgania, że tandeta, że nuda. Jest się po prostu kompletnie obojętnym. Obawiam się, iż właśnie taką książkę przyszło mi przeczytać. I mimo tego, że właściwie nie ma o czym mówić,...

Historia miłości Andrei i Maurycego zaczyna się dość - wybaczcie określenie - głupawo. Siedemnastoletnia biedaczka wiesza pranie przy swoim zrujnowanym domu, gdy nagle jeden z jej biustonoszy wzbija się w powietrze i leci - hen - na łąki u stóp okolicznego wulkanu. Dziewczyna postanawia walczyć o zgubę i podąża jej śladem, aż osłupiała wpada na znalazcę - młodego mężczyznę, kontemplującego rozmiar miseczek. Od słowa do słowa, od gestu do gestu - bohaterowie lądują w trawie i oddają się uprawianiu miłości. Zaraz potem ona zakochuje się w nim bez reszty, a on znika w lesie, wymuszając na dziewczęciu obietnicę, że nikomu nie zdradzi tego, co chwilę wcześniej miało miejsce. Oszołomiona Andrea Rolnik zostaje sama, dzierżąc w ręce kamyk, podarowany jej przez "ukochanego". I tak zaczyna się historia, która zrewolucjonizuje świat...

Rzecz dzieje się na wyspie Łososia w kilka lat po zapanowaniu pokoju między mieszkańcami wrogich regionów. Najważniejszym medium jest tu telewizja, dyktująca Łososianom, jak powinni żyć i czym powinni się zajmować. Samotny producent telewizyjny uparcie szuka chwytliwego tematu, by ściągnąć przed ekrany jak najwięcej widzów. Któregoś wieczora słyszy w radiu "najpiękniejszy głos świata", nawołujący do szukania miłości, kochania i miłowania. Właścicielką głosu okazuje się Andrea Rolnik, uparcie poszukująca młodziana, któremu oddała się na łące u stóp Czarnego Wulkanu. Rozpaczliwy apel dziewczyny spotyka się z wielkim odzewem, w czym samotny producent upatruje swej szansy...

Kilka tygodni później Andrea Rolnik jest już miejscową gwiazdą - pokazują ją w telewizji, piszą o niej w prasie, zapraszają na bankiety i proszą o autografy. Przejęci losem dziewczyny Łososianie obdarowują ją prezentami, ofiarowują pomoc i... zastąpienie Maurycego do czasu, gdy ten wreszcie zapuka do jej drzwi. Z zahukanej biedaczki Andrea staje się celebrytką, której historia podbija cały kraj - której historia rewolucjonizuje cały kraj...

Oto bowiem nastaje era miłości!

Ludzie zaczynają łączyć się w pary i kochać, zdradzać i rozwodzić, obdarowywać i zaskakiwać. Historie wielkich miłości obiegają Wyspę Łososia - według danych statystycznych za sprawą Andrei Rolnik zrodziło się już 500 000 nowych romansów. Sprawa nabiera tak szerokiego rozmachu, że kraj zalewa w końcu fala samobójstw zdradzonych żon, niechcianych nastolatek i odrzuconych staruszków. Miłość powoli zaczyna się przejadać, oglądalność cukierkowych programów telewizyjnych spada, aż zaczyna się wielka akcja odnalezienia Maurycego, zakończona - skądinąd - sukcesem. Ale czy nie chwilowym? Co stanie się gdy tych dwoje znów się spotka - tym razem pod czujnym okiem kamer? Czy ta historia miłosna ma jeszcze szanse...? Tego dowiecie się, kiedy sięgniecie po '500 000 opowieści o miłości'. Ja o zdradzenie zaskakujących szczegółów pokusić się nie mam zamiaru...

Chcę tylko zaznaczyć, że choć historia ta zdaje się być bajkowo naiwna i przesadzona, wcale taka nie jest. Cuca Canals jest pisarką niezwykle zdolną, a przy tym specyficzną - nie dajcie się zwieść pozorom! '500 000...' to nie żadna romantyczna paplanina, ociekająca lukrem - to gorzka opowieść o relacjach międzyludzkich i kruchości tego, co powinno być nierozerwalne i trwałe. Autorka zwraca uwagę na mechanizmy rządzące naszymi sercami i mózgami, na siłę, z jaką oddziałuje na nas telewizja. Na łatwość, z jaką ulegamy wpływom... Wiele mądrych lekcji można wynieść z lektury tej krótkiej opowiastki - polecam, zwróćcie na nią uwagę.

Historia miłości Andrei i Maurycego zaczyna się dość - wybaczcie określenie - głupawo. Siedemnastoletnia biedaczka wiesza pranie przy swoim zrujnowanym domu, gdy nagle jeden z jej biustonoszy wzbija się w powietrze i leci - hen - na łąki u stóp okolicznego wulkanu. Dziewczyna postanawia walczyć o zgubę i podąża jej śladem, aż osłupiała wpada na znalazcę - młodego mężczyznę,...

krótka i ciekawa

krótka i ciekawa

Książka zdecydowanie o miłości. Oczywiście napisana specyficznym stylem i językiem, co w przypadku Canals jest znakiem firmowym. Cóż jeszcze można dodać... Miłość jest motywem przewodnim i źródłem licznych wzlotów i upadków bohaterów. No i zdecydowanie jest to chyba najsłabsza książka autorki - poprzednie były ciekawsze i energiczniejsze. Tu nie dzieje się właściwie nic przez większość historii. Ale warto przeczytać dla samego stylu i i sposobu pisania autorki, jeśli ktoś nie czytał żadnej z jej książek.

Książka zdecydowanie o miłości. Oczywiście napisana specyficznym stylem i językiem, co w przypadku Canals jest znakiem firmowym. Cóż jeszcze można dodać... Miłość jest motywem przewodnim i źródłem licznych wzlotów i upadków bohaterów. No i zdecydowanie jest to chyba najsłabsza książka autorki - poprzednie były ciekawsze i energiczniejsze. Tu nie dzieje się właściwie nic...