Seria nie zwalnia tempa. Hermann pisze naprawdę ciekawe scenariusze z pełnokrwistymi postaciami. To są komiksy niemal na poziomie najlepszych filmów o średniowieczu, takich jak Małgorzata, córka Łazarza, Siódma pieczęć, czy Dolina Pszczół. Nie ma zbędnego fantasy, tak jak ostatnio w Thorgalu, są ludzie, ludzkie dramaty i mrok średniowiecza. I ta brzydota bijąca od niemal wszystkich postaci. Cudowna seria. Na razie moje ulubione, to tomy II i IV, ale I, II i V są niewiele gorsze. Te tytuły tomów są dość dziwne. W trzecim tomie główną bohaterką była Alda, a teraz Germain i jego wybory. Ewidentnie powinni zamienić miejscami tytuły tomów III i V.

Seria nie zwalnia tempa. Hermann pisze naprawdę ciekawe scenariusze z pełnokrwistymi postaciami. To są komiksy niemal na poziomie najlepszych filmów o średniowieczu, takich jak Małgorzata, córka Łazarza, Siódma pieczęć, czy Dolina Pszczół. Nie ma zbędnego fantasy, tak jak ostatnio w Thorgalu, są ludzie, ludzkie dramaty i mrok średniowiecza. I ta brzydota bijąca od niemal...

Mamy do czynienia z kolejną świetną produkcją Hermanna. Autor daje popis wielkiego kunsztu narracyjnego i graficznego. Tytułowa Alda to bohaterka, którą mieliśmy okazję poznać w trzeciej części, która nosi tytuł Germain. Warto przypomnieć sobie dramatyczne wydarzenia przedstawione w tamtym tomie. Wraca przejmująca, ostatnia scena, gdy Alda cierniem wydłubuje oczy swojemu oprawcy. (...)
Hermann wspaniale splata losy swoich bohaterów, ich ścieżki przecinają się na zamku lub w lesie nieopodal zamku kasztelana de Portela. Biografie głównych postaci zazębiają się ze sobą, niczym dobrze naoliwione zębatki – chociaż to trefna metafora, gdyż odwołująca się do elementów mechanicznych, a belgijski artysta robi to z niebywałą gracją, jakby od niechcenia; pięknie sprawia, że wszystko do siebie pasuje. (...)

- - -
całość można przeczytać tu:
http://dybuk.wordpress.com/2014/03/10/wieze-bois-maury-5-alda/

Mamy do czynienia z kolejną świetną produkcją Hermanna. Autor daje popis wielkiego kunsztu narracyjnego i graficznego. Tytułowa Alda to bohaterka, którą mieliśmy okazję poznać w trzeciej części, która nosi tytuł Germain. Warto przypomnieć sobie dramatyczne wydarzenia przedstawione w tamtym tomie. Wraca przejmująca, ostatnia scena, gdy Alda cierniem wydłubuje oczy swojemu...

Świetna kontynuacja cyklu. Czekam z niecierpliwością kiedy będę mógł przeczytać kolejny album.

Świetna kontynuacja cyklu. Czekam z niecierpliwością kiedy będę mógł przeczytać kolejny album.

Tendencja zwyżkowa serii utrzymana. Album odrobinę ciekawszy od poprzednika. Równie wyraźny progres od strony graficznej. Będąc w połowie serii uważam że jest średnia , ale też liczę że najlepsze przede mną.

Tendencja zwyżkowa serii utrzymana. Album odrobinę ciekawszy od poprzednika. Równie wyraźny progres od strony graficznej. Będąc w połowie serii uważam że jest średnia , ale też liczę że najlepsze przede mną.