"W pogoni za rozumem" to opowieść o Bridget, która oczywiście nadal walczy z nadwagą, uzależnieniem od alkoholu i papierosów, a także z mentalnością gromadzenia wszelkiej maści poradników, ale tym razem kocha i jest kochana, a może raczej: uczy się być kochana. Jako szczęśliwa kobieta w stałym związku z idealnym mężczyzną, który nie dość, że toleruje (prawie) wszystkie ataki zazdrości swojej wybranki, to na dodatek ma na nazwisko Darcy - jak w "Dumie i uprzedzeniu" Jane Austen - jej ulubionym filmie, wprost tryska radością i poczuciem spełnienia. Jednak jak się później okaże, idylla nie jest mocną stroną naszej bohaterki, która jak zwykle wplątuje się w tarapaty, a różowe chmury fruwające nad jej głową stają się nagle chmurami gradowymi, ponieważ związek z Darcy'm będzie musiał przejść poważną próbę. Kiedy więc wydaje się, że burza jest nieunikniona, na horyzoncie pojawia się konkurentka o serce Marka - Rebecca, a swój wielki comeback przeżywa niepoprawny kobieciarz Daniel Cleaver. Ale to nie wszystko! Jakby kłopotów na polu uczuciowym było mało - w pracy też nie wiedzie jej się za wesoło, a wakacyjna wycieczka do Tajlandii w konsekwencji doprowadzi ją za kraty więzienia... Panna Jones - symboliczna bohaterka samotnych, pracujących kobiet - dryfuje wśród krępujących sytuacji i romantycznych nieporozumień, przez cały czas usiłując radzić sobie z zawirowaniami otaczającego ją świata. Podsumowując: to powieść, którą pochłoniecie z wypiekami na twarzy i w salwach głośnego śmiechu.

Drugi tom przygód naszej szalonej Jones to nadal książka lekka i przyjemna w odbiorze, a jednocześnie pełna angielskiego poczucia humoru i sarkastycznego wydźwięku na relacje międzyludzkie. To wszystko sprawia, że znów wielokrotnie upokorzona Bridget dostarcza czytelnikom wielu okazji do śmiechu i pewnie westchnień ulgi, że nie jest się na jej miejscu. A może jednak, że znajduje się w takiej sytuacji, i może wynieść z tej powieści postawę pogodnego przeciwstawienia się przeciwnościom losu. W pogoni za rozumem to też w historia o tożsamości, poczuciu własnej wartości i sile bliskości drugiego człowieka - sile miłości i zaufania.

Oczywiście podobnie jak w przypadku pierwszej części tak i tutaj, wersja papierowa znacznie odbiega od wersji filmowej - np. w filmie brakuje jednego z najlepszych jej fragmentów, czyli opisu wywiadu jaki Bridget Jones przeprowadziła z aktorem Colinem Firthem ( chociaż ciężko by go było przeprowadzić, bo jak wiemy Colin jest odtwórcą roli Marka ;)). Jednak zdecydowanie mocną stroną tej powieści są świetnie skonstruowane postaci i ciekawa, niezobowiązująca fabuła i mimo, że tym razem książka koncentruje się raczej na akcji, a nie na monologu wewnętrznym bohaterki i skrupulatnym notowaniu przez nią jednostek alkoholu, kalorii czy przedstawianych wydarzeń to powieść uważam za udaną.

Helen Fielding w niezwykle barwny i humorystyczny sposób wykreowała świat ludzi żyjących samotnie z wyboru. Styl autorki jest lekki, a pomysł na poprowadzenie treści sprawia, że powieść czyta się niebywale szybko. Niezmiernie polubiłam Bridget i Marka, polubiłam ich rozmowy i cięte riposty, polubiłam jej szalonych przyjaciół i niebanalną rodzinę i mimo, że raczej nie gustuje w typowo kobiecej literaturze - to dla tej historii jestem w stanie zrobić wyjątek i polecać ją każdemu kogo spotkam. I gdybym miała ocenić tę książkę, bez wahania przydzieliłabym jej 7,5/10. Uważam, że to dużo lepsza część niż poprzednia i tylko zaostrzyła mój apetyt na kolejną!
______________________________________________
http://recenzjeami.blogspot.com/2014/06/bridget-jones-w-pogoni-za-rozumem-helen_13.html

"W pogoni za rozumem" to opowieść o Bridget, która oczywiście nadal walczy z nadwagą, uzależnieniem od alkoholu i papierosów, a także z mentalnością gromadzenia wszelkiej maści poradników, ale tym razem kocha i jest kochana, a może raczej: uczy się być kochana. Jako szczęśliwa kobieta w stałym związku z idealnym mężczyzną, który nie dość, że toleruje (prawie) wszystkie...