Z Kingiem jest tak, że po przeczytaniu choć jednej jego książki dąży się do poznania całej twórczości. Dlatego też sięgnęłam po "Rose madder". I jak to zwykle bywa - nie żałuję. Choć trzeba przyznać, że dla mnie to trochę inne oblicze autora.
Rosie jest maltretowaną żoną, przez kilkanaście lat znoszącą razy zadawane przez męża - kata. Doświadczyła każdej krzywdy fizycznej i psychicznej. To co była w stanie przeżyć przechodzi ludzkie pojęcie. Do czasu, gdy przelała się o jedna kropla za dużo. Widzi ją na poduszce, staje się ona impulsem do odejścia. Wychodzi z domu tak jak stoi. Przerażona i samotna ucieka jak najdalej od męża. Otrzymuje pomoc i wsparcie. Znajduje przyjaciół, mieszkanie, pracę, a także miłość. Ale przeszłość podąża za nią w postaci okrutnego męża.
Norman to policjant, który swe frustracje wyładowuje na żonie. Bije tak, by nie było śladów. Gwałci, doprowadza do poronienia. Rosie ma za nic, jest panem i władcą. Potrafi zabijać.
Scenariusz można by rzec typowy. Jednak King zawsze znajdzie ciekawe rozwiązanie. W tym wypadku to tajemniczy obraz. Rosie kupuje go pod wpływem impulsu, do swojego nowego mieszkania. Z czasem dostrzega, iż nie jest on zwyczajny. to co znajduje się w ramie rozrasta się, widać coraz więcej. W końcu ucieka w świat obrazu. Raz z własnej woli, drugi raz zbiegając przed mężem.
I w tym miejscu mam zastrzeżenia. Oczywiście to moje subiektywne odczucia. Nie przemawia do mnie świat obrazu, trochę mnie nudzi. Czytając te momenty nie czuję napięcia, strachu. Brak mi emocji zwykle zapewnianych przez Kinga.
Zakończenie także jakoś nie kojarzy mi się z tym autorem. Ale w tym wypadku może to i dobrze? Nie zdradzam, aby nie popsuć nikomu lektury.
Podsumowując książkę polecam, ale nie jako dzieło wybitne. Książka budzi mniej lęku i nie tworzy atmosfery strachu. Sama historia jest częsta, ale tu podana w odpowiedni sposób. Postaci dobrze skonstruowane, budzą emocje. Po prostu - kolejne oblicze Kinga.

Z Kingiem jest tak, że po przeczytaniu choć jednej jego książki dąży się do poznania całej twórczości. Dlatego też sięgnęłam po "Rose madder". I jak to zwykle bywa - nie żałuję. Choć trzeba przyznać, że dla mnie to trochę inne oblicze autora.
Rosie jest maltretowaną żoną, przez kilkanaście lat znoszącą razy zadawane przez męża - kata. Doświadczyła każdej krzywdy fizycznej...