"Nowy wspaniały świat" A. Huxleya okazał się niestety ramotą. O ile pierwsza część, opisująca strukturę nowego porządku na świecie, wydaje się znakomicie nakreślona, to dalsza część, w której do gry wkracza jednostka ze starego układu, jest już banalna. W uporządkowanym świecie, w którym nadrzędnym hasłem jest: "Wspólność, Identyczność, Stabilność", pojawia się John - człowiek z rezerwatu, który żył z Indianami, ale od dzieciństwa był przez swoją matkę karmiony historiami z lepszego świata, w którym każdy człowiek jest szczęśliwy. Gdy tylko nadarza się możliwość zamieszkania w świecie przyszłości, John chętnie z niej korzysta. Wychowanemu na Szekspirze człowiekowi z dziczy ciężko jest się przyzwyczaić do życia w społeczeństwie, w którym każda jednostka została uwarunkowana do odpowiednich zachowań. Drażni go brak indywidualizmu, spontaniczności, wszyscy są tacy sami. Dramatem Johna jest niespełniona miłość do Leniny Crown. Oboje mają się ku sobie, jednakże przez odmienne zasady wpojone w dzieciństwie, nie są w stanie się porozumieć. I tak oto cytujący Szekspira Dzikus podważa sens istnienia społeczeństwa, w którym nikt nie może się realizować, bo od niemowlęctwa jest uwarunkowany na przeciętność.

"Nowy wspaniały świat" A. Huxleya okazał się niestety ramotą. O ile pierwsza część, opisująca strukturę nowego porządku na świecie, wydaje się znakomicie nakreślona, to dalsza część, w której do gry wkracza jednostka ze starego układu, jest już banalna. W uporządkowanym świecie, w którym nadrzędnym hasłem jest: "Wspólność, Identyczność, Stabilność", pojawia się John -...