De Martino postawił sobie za cel przedyskutowanie obiektywności zjawisk paranormalnych dokonywanych zarówno przez prymitywnych szamanów, jak i przez media oraz podmioty badań parapsychologicznych. We fragmencie swojej książki wspomina słusznie, że polemiczne zachowanie, tj. stanowcze odrzucanie zjawisk paranormalnych, o ile miało swoje uzasadnienie historyczne w dość niedalekiej jeszcze przeszłości, obecnie całkowicie się zmieniło. Takie zachowanie miało swój sens i funkcję historyczną w świecie zachodnim w czasach, gdy przeforsowano racjonalistyczną koncepcję świata, przeciwstawioną antycznym przekonaniom magiczno-religijnym. Ze względu na określone przyczyny taktyczne racjonalizm był wówczas zobligowany do zaprzeczania realności zjawisk paranormalnych.

Jednak obecnie, jak obserwuje de Martino, świat został oczyszczony ze wszelkiego typu wartościowania magiczno-religijnego, stąd też „obiektywna” obserwacja zarówno „cudów” dokonywanych przez prymitywnych szamanów, jak i zjawisk paranormalnych dokonujących się za pomocą mediów, nie stanowi dla racjonalizmu żadnego zagrożenia.

(Apendyks: Mircea Eliade, Nauka, idealizm i zjawiska paranormalne, s. 260-261)