Świetna przygodowa książka w samurajskim klimacie. Nie mogę zrozumieć tylko jednego - czemu, skoro autorka chciała pisać o feudalnej Japonii, nie pisała o JAPONII właśnie, tylko o jakiejś wymyślonej krainie, która do złudzenia Japonię przypomina pod każdym względem, ale jednak nią nie jest. Jedyne co mi przychodzi do głowy to, że nie nie czuła się dość pewnie w temacie. Cóż, mnie trochę szkoda.

Poza tym lekko zgrzytało mi, że część bohaterów jest zupełnie be, a część idealna. Shigeru jest tak wyidealizowany, że bardziej się nie da, z kolei taki Abe albo Noguchi są zupełnie pozbawieni pozytywów. Żeby było śmieszniej dobrzy są przystojni, a źli są brzydcy. :)

Z kolei bardzo podoba mi się postać głównego bohatera, Takeo-Tomasu. On z kolei jest człowiekiem z krwi i kości, stara się postępować dobrze i nie można mu odmówić zalet, ale ma momenty słabości, porywy gniewu, emocji, strachu.

Książka napisana jest ładnym, nieprzekombinowanym językiem, ale takim, który pozwala natychmiastowo wczuć się w klimat historii. To chyba jej największy plus. Jeśli ktoś szuka przyjemnej, relaksującej, przygodowej historii w realiach samurajskich, ta będzie znakomita. :)

Świetna przygodowa książka w samurajskim klimacie. Nie mogę zrozumieć tylko jednego - czemu, skoro autorka chciała pisać o feudalnej Japonii, nie pisała o JAPONII właśnie, tylko o jakiejś wymyślonej krainie, która do złudzenia Japonię przypomina pod każdym względem, ale jednak nią nie jest. Jedyne co mi przychodzi do głowy to, że nie nie czuła się dość pewnie w temacie....