Podchodziłam do tej mangi jak pies do jeża, ale kiedy już się przemogłam, to całość wciągnęła i okazała się interesująca. Nie wykroczyła zbytnio poza to, czego i tak już oczekiwałam, ale też nie była nużąca.

Seryou znany jest z tego, że w każdą niedzielę kończy związek z dziewczyną, a w poniedziałek zaczyna chodzić z każdą, która go o to poprosi. Shino natomiast jest urodziwy, cieszy się ogromnym powodzeniem u dziewcząt, ale po bliższym poznaniu żadna nie może z nim zbyt długo wytrzymać. W pewien poniedziałek Shino rzuca propozycję chodzenia Seryou…

Muszę przyznać, że homoseksualizm jest mi zupełnie obcy, nie spotykam się z tym w moim życiu codziennym, więc nie mam też jakiś wyrobionych poglądów na ten temat. Nie przeszkadzało mi to jakoś odczuwalnie w tej mandze, wszystko było ładnie przedstawione, było coś fajnego w tym uczuciu, jakie się zrodziło w dość nieoczekiwany sposób. Wciąż do końca nie wiem, co się dzieje między głównymi bohaterami, czy to nie jest jednak gra ze strony Shino, albo odskocznia dwojga bohaterów w obliczu niepowodzeń w miłości z kobietami. Tego dowiem się zapewne z kolejnego tomu.

Co do strony graficznej – nie zachwyciła mnie, ogólnie było ok, interesujące twarze, fajnie uchwycone emocje, ale całość postaci strasznie wyciągnięta i tyczkowata, długie małpie ręce, niekończące się nogi, gra ciała zdecydowanie na minus, więc dobrze, że jednak w większości manga skupiała się na twarzach.

Podchodziłam do tej mangi jak pies do jeża, ale kiedy już się przemogłam, to całość wciągnęła i okazała się interesująca. Nie wykroczyła zbytnio poza to, czego i tak już oczekiwałam, ale też nie była nużąca.

Seryou znany jest z tego, że w każdą niedzielę kończy związek z dziewczyną, a w poniedziałek zaczyna chodzić z każdą, która go o to poprosi. Shino natomiast jest...