Każdy się czasem boi, tylko nie każdy chce się do tego przyznać, czyż nie? 
Dzieci czują obawy przed krytyką i wyśmiewaniem, którego doświadczają, gdy przyznają rówieśnikom, że się czegoś boją. Tak było z małym krukiem Skarpetką.
Podczas zabawy w chowanego Skarpetka delikatnie wyśmiał swoją koleżankę Owieczkę, że ta się boi zostać sama w lesie. Zupełnie nie rozumie, czemu Owieczka obraziła się na niego za nazwanie jej „głuptaskiem”.
Niegrzeczne zachowanie małego kruka wobec koleżanki przyniosło efekty wieczorem, kiedy nadeszła pora spania. Okazało się, że Skarpetka, w zapadającym zmroku, zaczyna słyszeć różne niepokojące hałasy. Przyznaje sam przed sobą, że się boi. Po nieudanej próbie zbudowania systemu alarmowego, w który niefortunnie wpada sowa, postanawia spędzić noc u któregoś z przyjaciół. Jest tylko jeden kłopot – żadnemu z nich nie przyznaje się dlaczego nie chce spać sam, zatem dla większości przyjaciół „kaprys” Skarpetki jest niezrozumiały.
Czy uda mu się namówić kogoś do tego, by przyjął go pod swój dach na noc? I czy Skarpetka przyzna się, dlaczego nie chce spać sam?
Przekonajcie się. Przeczytajcie książkę wspólnie z dzieckiem. To świetne wyjście do rozmowy z dzieckiem o jednym z dość trudnych i skomplikowanych uczuć – o strachu.
Każdy z nas nosi w sobie jakiś strach. Sztuką jest jednak przyznać się do niego i potrafić go „oswoić” – jakże istotna jest tu obecność drugiej osoby.

Każdy się czasem boi, tylko nie każdy chce się do tego przyznać, czyż nie? 
Dzieci czują obawy przed krytyką i wyśmiewaniem, którego doświadczają, gdy przyznają rówieśnikom, że się czegoś boją. Tak było z małym krukiem Skarpetką.
Podczas zabawy w chowanego Skarpetka delikatnie wyśmiał swoją koleżankę Owieczkę, że ta się boi zostać sama w lesie. Zupełnie nie rozumie, czemu...

Mały Kruk niczego się nie boi. Te wszystkie opowieści o duchach i potworach, to przecież czyste brednie. „Tylko głuptasy się boją” – mówi przestraszonej koleżance-owieczce. Niewinna zabawa
z przyjaciółmi w chowanego uzmysławia Skarpetce, że jednak nie do końca ma rację. Co takiego czai się w starym statku, który znalazł nasz bohater? Kto przygarnie przerażonego kruka, gdy w nocy
na dworze coś stuka, puka?
Dla odważniejszych czytelników opowieść z dreszczykiem… i jak zwykle z pouczającym morałem.
http://zwyklejmatkiwzlotyiupadki.blogspot.com/2015/03/kacik-recenzencki.html

Mały Kruk niczego się nie boi. Te wszystkie opowieści o duchach i potworach, to przecież czyste brednie. „Tylko głuptasy się boją” – mówi przestraszonej koleżance-owieczce. Niewinna zabawa
z przyjaciółmi w chowanego uzmysławia Skarpetce, że jednak nie do końca ma rację. Co takiego czai się w starym statku, który znalazł nasz bohater? Kto przygarnie przerażonego kruka, gdy w...