„Człowiek w dzisiejszym świecie powinien być istotą wątpiącą. Tyle niebezpieczeństw na niego czyha – winien więc być otwarty, lecz we wszystko wątpić, póki sobie nie wyrobi własnego zdania. Autorom fantastyki przypada, między innymi, wielka rola siewców wątpliwości. Sceptycyzm powinien być nieodłącznym elementem towarzyszącym lekturze – nie tylko tego typu utworów, i nie tylko lekturze. Mnożenie katastrofizmów ma służyć między innymi osłabieniu zaufania do dzisiejszego cierpiącego na zadufanie świata” - wypowiedź Janusza Zajdla, której udzielił w wywiadzie w 1980 r., a której fragment zamieściła Iwona Gierasimiuk w tekście „Wątpię, więc jestem” (Nowa Fantastyka 1998 nr 7, s.66-67). Wyżej wymieniony tekst poświęcony jest charakterystyce bohaterów powieści Zajdla. Autorka o głównym bohaterze „Limes inferior” pisze:
„Do tej pory Sneer nie rozumiał dowcipów ani sensu wszystkich aluzji. Teraz sam zauważa, ze lifter do pracy wykorzystuje własną inteligencję i cudza głupotę, a downer własną głupotę i cudze lenistwo. Zauważa, że człowiek przestał być potrzebny, że wszystko, co widzi dookoła, jest jednym wielkim cyrkiem, komedią wyreżyserowaną przez grupę zerowców dla całej nieświadomej reszty. Wszystko jest bluffem. Wytworzono piwno-telewizyjną pseudokulturę (masową rozrywkę), która zawiera „ogłupiacze” (stupidatory). Ludzie mają przed oczami tylko kolorowe punkty (w telewizji i w życiu, w którym płaci się punktami).

„Człowiek w dzisiejszym świecie powinien być istotą wątpiącą. Tyle niebezpieczeństw na niego czyha – winien więc być otwarty, lecz we wszystko wątpić, póki sobie nie wyrobi własnego zdania. Autorom fantastyki przypada, między innymi, wielka rola siewców wątpliwości. Sceptycyzm powinien być nieodłącznym elementem towarzyszącym lekturze – nie tylko tego typu utworów, i nie...