Weszłam do biblioteki z zamiarem przeczytania „Dallas ‘63”, wyszłam z tym zbiorem opowiadań. Jak do tej pory raczej stroniłam od Kinga w krótszych formach literackich – mam na swoim koncie jedynie „4 pory roku” – choć nie było to działanie podyktowane moją awersją, a wynikało raczej z chęci zgłębienia ważniejszych tytułów w jakże bogatym dorobku tego pisarza. Jakie było moje zdziwienie, kiedy odkryłam, że zamiast standardowych opowiadań, mam do czynienia raczej z mini powieściami. Miła niespodzianka.

Mimo tego, że każda z opowieści składających się na ten zbiór jest odmienna, to całość pozostaje niesamowicie zwarta i harmonijna. Niewątpliwie jest to zasługa tego, iż King przemycił do snutych historii odpowiednio dobrane elementy, z których można wyprowadzić wspólny mianownik, na który składają się śmierć, niepokój, mrok. Szczególna aura grozy, jaką o mistrzowsku udało się oddać autorowi, nie opuszcza czytelnika ani na moment podczas lektury – niech to będzie świadectwo tego, iż King nie wyszedł z wprawy i ani na moment nie pozwala sobie i swojemu czytelnikowi na wrzucenie niższego biegu. Moim zdaniem żadna z ukazanych historii nie odstaje pod względem pisarskim, fabularnym ani rezultatu – nie ma słabszego ogniwa, nie ma rozczarowania. Każda doskonale penetruje ludzką duszę, obnażając najgłębiej ukryte pokłady zła tkwiące w człowieku, ujawniające się na skutek różnych motywacji, jakie kierują kingowymi bohaterami. Ci ostatni wywołują szerokie spektrum uczuć w odbiorcy: od niechęci, pogardy, niezrozumienia na współczuciu skończywszy – Mistrz Grozy w każdym aspekcie pisarskiego kunsztu udowadnia, że jego pozycja jest niezagrożona.

Polecam fanom Kinga i nie tylko – a przede wszystkim tym, którzy chcą się przekonać że strach i makabra nie zawsze muszą iść w parze z dantejskimi scenami.

Weszłam do biblioteki z zamiarem przeczytania „Dallas ‘63”, wyszłam z tym zbiorem opowiadań. Jak do tej pory raczej stroniłam od Kinga w krótszych formach literackich – mam na swoim koncie jedynie „4 pory roku” – choć nie było to działanie podyktowane moją awersją, a wynikało raczej z chęci zgłębienia ważniejszych tytułów w jakże bogatym dorobku tego pisarza. Jakie było...