Lucinda Riley w wieku dwudziestu czterech lat napisała swoją pierwszą powieść. Następnie pod przybranym nazwiskiem – Edmons, napisała kolejnych siedem książek. „Dom orchidei” znalazł się wśród bestsellerów New York Timesa podobnie jak „Dziewczyna na Klifie”. Prywatnie jest mamą czwórki dzieci. Mieszka w Anglii i na południu Francji.

Emilie jest trzydziestoletnią samotną kobietą pracującą jako weterynarz W chwili rozpoczęcia „Tajemnic zamku” żegna swą matkę, która odeszła pozostawiając jej – jako jedynej spadkobierczyni zamek wymagający renowacji. Rozdarta bohaterka musi wybrać miedzy dotychczasowym życiem, a ocaleniem dorobku przodków. Poznaje Sebastiana, który pomaga przetrwać jej ten trudny dla niej okres. Ciekawa swojej przeszłości poznaje historię, która już na zawsze odmieni jej życie.

Trzymając książkę pierwszy raz w ręku myślałam jedynie o tym, że jest to grube tomiszcze niekoniecznie mieszczące się w granicach moich gustów czytelniczych. Nic bardziej mylnego. Zakochałam się w tej pozycji bez reszty żałując, że zamiast pięciuset nie ma tysiąca stron. Bez wątpienia kradnąc me serce, wkradła się na listę moich ulubionych powieści.

Rzadko bywa tak, że podczas lektury nie mam jakichkolwiek zastrzeżeń. Tym razem jednak nie dostrzegam żadnych minusów. To co najbardziej mi się podoba to przedstawienie czasów z okresu teraźniejszości i powrót do czasów wojny. Stary Jacques snuje opowieść godną opowiadań mojego własnego dziadka. Jest przepełniona miłością i ciepłem, ale nie brakuje w niej bolesnych wspomnień. Tak jak w życiu bywa: czasem świeci słońce, a czasem pada deszcz.

Przez cały czas trzymałam kciuki za Emilie – główną bohaterkę. W jej życie wkradła się samotność i chaos. Po odejściu matki, na świecie nie pozostał jej nikt z rodziny, a przynajmniej tak myślała, pozostając sam na sam z dziedzictwem wartym fortunę. Poznając historię swoich przodków, odkrywała kolejne strony układanki. Nie zabrakło intrygi, która nadała książce ciekawy zwrot akcji. Nuta tajemniczości, którą owiana jest fabuła sprawia, że czytelnik chce czytać dalej by dowiedzieć się prawdy. Autorka potrafi zaciekawić. Miedzy innymi pomaga jej w tym prosty język i styl którym napisała „Tajemnice zamku”. Ogromny plus należy się też za samo zakończenie, które jest niezmiernie zaskakujące. Elementy, które składają się w całość pozostawiają człowieka w zadumie i żalu z powodu przeczytania ostatniej strony.

Jeśli lubicie historie, w których przeszłość gra ogromną rolę, w których ujawniane są tajemnice, które miały nigdy nie wyjść na światło dzienne, to jest to pozycja dla Was. Polecam ją serdecznie nie tylko żeńskiej części czytelników. Jest to książka, która umie zaciekawić i wciągnąć bez reszty. Porusza ważne tematy jakimi jest wojna, miłość, samotność, macierzyństwo czy też niepełnosprawność. Choć przedstawiona historia jest fikcyjna to rozgrywa się na tle prawdziwych zdarzeń historycznych. W Gassin na południu Francji czas staje w miejscu, a duchy z przeszłości na nowo goszczą w zamku.

Lucinda Riley w wieku dwudziestu czterech lat napisała swoją pierwszą powieść. Następnie pod przybranym nazwiskiem – Edmons, napisała kolejnych siedem książek. „Dom orchidei” znalazł się wśród bestsellerów New York Timesa podobnie jak „Dziewczyna na Klifie”. Prywatnie jest mamą czwórki dzieci. Mieszka w Anglii i na południu Francji.

Emilie jest trzydziestoletnią samotną...