Sięgnęłam po tę powieść, gdyż spodobała mi się inna saga autora. Mimo iż czas i miejsce akcji są zupełnie inne, gawędziarski sposób narracji jest podobny. W połączeniu z zaskakującą fabułą, tworzy interesującą mieszankę, od której trudno się oderwać.

Gdy czytałam "Krew z krwi", przypominały mi się powieści duetu Iny Lorentz, który w ostatnich latach święci literackie tryumfy swoimi powieściami historyczno-przygodowymi. Książki niemieckiej pary pisarzy są jednak kiczowate i przewidywalne, natomiast powieść pana Rawinisa obfituje w fabularne niespodzianki; mniej tu niewiarygodnych zbiegów okoliczności i całość wydaje się całkiem prawdopodobna.

Zaletą "Krwi..." jest także wielowątkowość - mnogość bohaterów i ich perypetii sprawia, że czytelnik ani przez chwilę nie odczuwa znużenia lekturą.

Autor świetnie gra na uczuciach czytelnika - potrafi sprawić, że jednych bohaterów się lubi i emocjonalnie im się kibicuje, innych się nie znosi. Wciągnięcie odbiorcy w taką grę wzruszeń i wzburzeń nie jest łatwe, więc pisarzowi należą się duże brawa.

Sięgnęłam po tę powieść, gdyż spodobała mi się inna saga autora. Mimo iż czas i miejsce akcji są zupełnie inne, gawędziarski sposób narracji jest podobny. W połączeniu z zaskakującą fabułą, tworzy interesującą mieszankę, od której trudno się oderwać.

Gdy czytałam "Krew z krwi", przypominały mi się powieści duetu Iny Lorentz, który w ostatnich latach święci literackie...