Aga ""Panny z Wilka" to historia 40-letniego Wiktora, który po wojnie wraca w rodzinne strony i odwiedza dwór Wilko." Zaznaczyć należy, że chodzi o I Wojnę Światową, dzieło powstało w roku 1932. Oba opowiadania trzeba było przeczytać w ramach lektur licealnych.
Sposób pisania Iwaszkiewicza wygląda jakoś tak "stał tak i patrzył i stojąc i tak patrząc przypominał sobie jak to kiedyś w tym miejscu też tak stał i też tak patrzył i też tak sobie przypominał" (jak to ujął mój szkolny kumpel). Przebrnięcie przez tę prozę nawet nie zniechęciło mnie do Iwaszkiewicza, gdyż nigdy go nie lubiłam. Jeszcze w podstawówce miałam okazję słuchać kawałków "Sławy i chwały", które ktoś z rodziny czytał na głos, nie wiem po co, dlaczego i z powodu jakiego. Motto tej książki "Niesprawiedliwość może triumfować w sławie, ale chwała jest zawsze po stronie sprawiedliwości" dość niebanalne, natomiast treść - jak odniosłam wrażenie - składała się ze zdań typu "ilekroć Iksiński do kredensu zachodził, zapach jakiegoś tam trunku się rozchodził" bo ów Iksiński raczył się nim widać obficie a bez krępacji.

Aga ""Panny z Wilka" to historia 40-letniego Wiktora, który po wojnie wraca w rodzinne strony i odwiedza dwór Wilko." Zaznaczyć należy, że chodzi o I Wojnę Światową, dzieło powstało w roku 1932. Oba opowiadania trzeba było przeczytać w ramach lektur licealnych.
Sposób pisania Iwaszkiewicza wygląda jakoś tak "stał tak i patrzył i stojąc i tak patrząc przypominał sobie jak...