Recenzję tej książki znajdziesz także na: www.maagia-ksiazek.blogspot.com

"Każdym emocjonalnym wampirem rządzi określona, świadcząca o niedojrzałości i niemożliwa do zaspokojenia potrzeba, która jest dla niego najważniejsza na świecie. Same wampiry z uwagi na własne zaburzenia psychiki, zazwyczaj nie zdają sobie sprawy ze swoich dziecinnych potrzeb, które nimi kierują. Wszystko to razem stanowi kolejny powód, dla których powinniśmy być jeszcze bardziej rozsądni".


Kolejna książka, która przykuła moją uwagę w dziale literatury popularno-naukowej w bibliotece miejskiej.
Pan Bernstein ostrzega nas przed tak zwanymi "emocjonalnymi wampirami". Jest to oczywiście metafora, bo jak wszyscy wiedzą wampiry nie istnieją i nie żywią się ludzką krwią. Te oto wampiry emocjonalne manipulują ludźmi. Wysysają z nas energię i poczucie własnej wartości, a także wykorzystują nas do swoich potrzeb. Są one egoistami i zrobią wszystko, aby osiągnąć to, czego chcą. Nawet kosztem innych osób, a właściwie, to szczególnie kosztem innych osób...

Emocjonalne wampiry czyhają wszędzie; w szkole, w pracy, w domu, na ulicy... Gdzie by się nie obejrzeć, zawsze się taki znajdzie.
Książka podzielona jest na kilka części, a każda z nich opisuje inny rodzaj emocjonalnego wampira. Wyróżniamy wampiry aspołeczne, histrioniczne, narcystyczne, obsesyjno-kompulsywne i paranoiczne. W książce pan Bernstein podaje masę przykładów dotyczących poszczególnych rodzai wampirów. Najbardziej zaciekawiły mnie wampiry aspołeczne. Ich nazwa wcale nie zgadza się z ich osobowością. Wręcz przeciwnie, są to ludzie, którzy lubią być w centrum uwagi, kochają wszelakie imprezy, narkotyki, seks i alkohol. Każdy z nich posiada przynajmniej jedno z tych lub innych nałogów.
Do każdego rodzaju wampira, autor podał po kilka przykładowych sytuacji.
Oto przykład wampira obsesyjno-kompulsywnego:

"- Aha! - mówi Kevin, kiedy wampir Sara wchodzi frontowymi drzwiami. - W końcu, po tylu miesiącach, pomalowałem salon!
Czeka przez chwilę na reakcję Sary, ale ona nic nie mówi.
- No, jak ci się podoba?
- To wspaniale, tylko...
- Tylko co?
- Tylko wydaje mi się, że nie zdecydowaliśmy się jeszcze na żaden kolor".

Zaś drugi przykład dotyczy wampirów aspołecznych:

" - O co chodzi, kochanie? - pyta wampir Adam.
Eliza wybucha:
- Jak możesz o to pytać? Uważasz, że to jest w porządku wobec mnie, kiedy całujesz przy mnie inną kobietę?
Adam obejmuje Elizę, a ona go odpycha.
- Skarbie - mówi Adam - to było przyjęcie i byłem pijany. W końcu to tylko niewinny buziak.
- Niewinny buziak? Który trwał pięć minut?
- Najdroższa, wiesz, że nic złego nie miałem na myśli. Jesteś jedyną kobietą, którą kocham. Daj spokój, kochanie, i zaufaj mi."

Po przeczytaniu tej książki, doszłam do wniosku, ile razy już spotkałam na swojej drodze takie osoby. Osoby, które nie patrzą na nikogo innego tylko na siebie i najważniejszą rzeczą dla nich są ich potrzeby. Dzięki tej książce dowiedziałam się, jak bronić się przed takimi osobami i unikać kontaktu z nimi. Emocjonalne wampiry to tak naprawdę duże dzieci, które wszystko wymuszają płaczem i szantażem, także jak na każde dziecko, na nich również zawsze znajdzie się jakiś sposób. A może ktoś w sobie odnajdzie takiego wampira? Kto wie... :)
Książkę polecam każdemu, bo każdy w życiu pewnie nie raz spotkał i spotka takiego wampira. Także warto przeczytać! :)

Recenzję tej książki znajdziesz także na: www.maagia-ksiazek.blogspot.com

"Każdym emocjonalnym wampirem rządzi określona, świadcząca o niedojrzałości i niemożliwa do zaspokojenia potrzeba, która jest dla niego najważniejsza na świecie. Same wampiry z uwagi na własne zaburzenia psychiki, zazwyczaj nie zdają sobie sprawy ze swoich dziecinnych potrzeb, które nimi kierują....