Któż z nas nie marzy czasem, by coś w swoim życiu zmienić? Miejsce zamieszkania, pracę, życiowego partnera. A co by było, gdyby przyszło nam zmienić to wszystko jednocześnie, w tej samej chwili i definitywnie? I rozpocząć życie na nowo?

Julia ma 53 lata. Jest lekarzem. Jej dwie dorosłe córki, Ewa i Anka, dawno już opuściły rodzinny dom i zaczęły żyć własnym życiem. Do niedawna w życiu Julii był jeszcze Paweł, lecz tuż przed Bożym Narodzeniem oświadczył jej, że ich dalsze wspólne życie nie ma sensu, spakował walizki i odszedł w niepamięć. Nawet zbyt mocno nie cierpiała z tego powodu, mimo że przecież spędzili ze sobą dobrych kilka lat.

"Julia miała pięćdziesiąt cztery lata i nie wiedziała, co ma ze sobą zrobić. Siła napędowa jej życia, jaką była opieka nad dziećmi, a potem zajmowanie się Pawłem, przestała istnieć. Czuła się teraz jak statek na środku oceanu, który ma jeszcze do przepłynięcia kawał drogi, ale wszyscy pasażerowie w jakiś niepojęty sposób nagle zniknęli z jego pokładu."

Julia czuje, że musi coś w życiu zmienić. Wie, że to, co teraz ma to za mało. Nie chce tak dalej żyć, bo w zasadzie to nie życie, to egzystencja. Chce w końcu zacząć żyć dla siebie, a nie tylko zaspakajać potrzeby innych. Postanawia sprzedać kamienice w Łodzi po babci Ewy i Anki a pieniądze przeznaczyć na podróż w nieznane. Za sprawą przyjaciółki Lidki to bliżej nie umiejscowione na mapie świata pragnienie przeradza się w marzenie o własnym domu na Krecie. Julia działa szybko. A i los jej zdecydowanie sprzyja. W Falasarnie, małej miejscowości na zachodnim wybrzeżu Krety został właśnie wystawiony na sprzedaż dom niejakiego Matthiasa, Niemca, który postanowił wrócić do ojczystego kraju. Julia z miejsca zakochuje się w domu i małej kreteńskiej miejscowości. To jest to, czego szukała. Zakup domu nie jest jednak prostą sprawą, gdy ma się za przyszłych sąsiadów grupę prawdziwych indywiduów z różnych stron świata, którzy do swej hermetycznej wspólnoty nie dopuszczają byle kogo. Ostatecznie jednak Julia zostaje zaakceptowana przez ekscentrycznych sąsiadów i może kupić dom, w którym zakochała się od pierwszego wejrzenia. Julia zaczyna w końcu żyć. Kocha swój dom, kocha Kretę.

"To działało jak narkotyk: już wiedziała, że gdziekolwiek będzie, cokolwiek się stanie i tak tu wróci, choćby miała przemierzyć pieszo pół Europy. Jeśli któregoś dnia stąd wyjedzie, każdy samolot płynący przez niebo będzie tym, który nie zabrał jej z powrotem na Kretę."

Początkowo sielskie życie na wyspie nabiera rumieńców. Dzieje się tak za sprawą trochę od Julii młodszego i szalenie męskiego Giorgosa. Romans wisi w powietrzu. Czy jednak Julia zdecyduje się zaryzykować i ponieść emocjom?

Spokój Julii zostaje zakłócony też przez innego jeszcze mężczyznę. Na dawnych wykopaliskach odkrywa ukrywającego się tam rannego nieznajomego. Mężczyzna ma ranę postrzałową. Julia przystaje w końcu na jego błagania i wyciąga z jego ciała kulę. Chce wiedzieć kim on jest i kto go postrzelił, jednak wkrótce mężczyzna znika bez śladu. Julia postanawia go odnaleźć i dowiedzieć się co się stało. To zapoczątkowuje ciąg zdarzeń, które na zawsze zmienią Kretę, Falasarnę, jej mieszkańców i samą Julię.

Już wkrótce ma się bowiem okazać, że spokojna Falasarna i cała Kreta kryją w sobie mnóstwo skrywanych dotąd tajemnic. Nic nie jest takie, na jakie wygląda na pierwszy rzut oka, a ludzie nie są tymi, za kogo się podają. Julii przyjdzie odkryć tajemnice starożytności leżące głęboko pod ziemią a także bolesną wojenną przeszłość Kreteńczyków. Czy na jaw wyjdą skrywane od dawna demony? Przekonajcie się sami.

"Wyspa z mgły i kamienia" Magdaleny Kawki to książka, którą przeczytałam z zapartym tchem, nie mogąc się od niej zwyczajnie oderwać. Historia przedstawiona przez pisarkę jest ciekawa, wręcz pasjonująca. W doskonały sposób autorka dawkuje czytelnikowi teraźniejszość i przeszłość. We współczesność wplata wątki zarówno dotykające starożytności jak i okresu drugiej wojny światowej. Powstaje spójna opowieść, którą czyta się z ogromną przyjemnością i nie słabnącym zainteresowaniem.

Język książki jest barwny. Opisy bardzo plastyczne. Wystarczy zamknąć oczy i czytelnik jest w stanie zobaczyć i przenieść się wprost na Kretę. Czuć ciepło kreteńskiego słońca, suchość powietrza, ciepły wiatr.

Magdalena Kawka dba o każdy detal. Widzimy to nie tylko w opisach miejsc, zdarzeń, lecz również postaci powieści. Bohaterowie książki są barwni, pełni i wielowymiarowi. Jednych lubimy, innych nie, co do niektórych zaś mamy mieszane uczucia.

"Wyspa z mgły i kamienia" to książka, którą polecam każdemu. Nie sposób się przy niej nudzić. Czytanie jej to czysta przyjemność. Polecam. Dajcie się jej uwieść.

Któż z nas nie marzy czasem, by coś w swoim życiu zmienić? Miejsce zamieszkania, pracę, życiowego partnera. A co by było, gdyby przyszło nam zmienić to wszystko jednocześnie, w tej samej chwili i definitywnie? I rozpocząć życie na nowo?

Julia ma 53 lata. Jest lekarzem. Jej dwie dorosłe córki, Ewa i Anka, dawno już opuściły rodzinny dom i zaczęły żyć własnym życiem. Do...