Drugi tom wykazuje że teologia prawdziwie ważna historycznie jest opromieniona i w swej głębi poruszana chwałą Boża; w tajemniczy sposób przejmuje coś od niej i promieniuje nią dalej. Część I, poświęcona jest rozumieniu "Bożej chwały" przez wybitnych teologów od Ireneusza, Augustyna, Dionizego przez Anzelma do Bonawentury. Są to znane gwiazdy pierwszej rangi, które ukształtowała teologię chrześcijańską. Historyczną panoramę dziejów rozumienia Bożej chwały i Bożego piękna rozpoczyna Balthasar od przedstawienia estetyki teologicznej w ujęciu największych teologów starożytności i średniowiecza (Ireneusz, Augustyn, Dionizy Areopagita, Anzelm z Canterbury, Bonawentura) w pierwszej części tomu. Prezentacja ta znajduje swój dalszy ciąg w części drugiej, gdzie autor stara się "wyłowić elementy estetyki chrześcijańskiej" z dzieł takich pisarzy, jak Dante, Jan od Krzyża, Pascal, Hamann, Sołowiow, Hopkins i Peguy. (od redaktora)