Nie dawno miałam ochotę na coś nie typowego do przeczytania. Dziwnym trafem internet zaproponował ta książkę.Uśmiechnęłam się do monitora gdy przeczytałam tytuł ,gdyż była to jedna z moich ulubionych książek z dzieciństwa.Podobała mi się, nie ze względu na błyskotliwą fabule ale jej nietypowość.Byłam ciekawa jak będę ja postrzegać teraz ,wiec zaczęłam jej szukać. Nie długo potem odnalazłam ja w swoim domu.

Książka składa się z 5 bajdurek. Dla wytrwalszych czeka na końcu niespodzianka przygotowana przez autora.Pierwsza opowieść jest o rycerzu Gluptasku, drugie o zajączku Mądrali , trzecie o Szewczyku Gąbce, czwarte o dobrej wiedźmie Paskudzie a piata o Zosi i dobrych wróżkach. Postacie wyróżniają się na tle innych bajek swym charakterem jak i wyglądem.Nie są tak idealistycznie pokazani jak to bywa w baśniach czy bajeczkach a wręcz przeciwnie.Co powoduje ,że Bajdurki posiadają ziarenko rzeczywistości w swoich dziwnych światach a postacie wydaja się bardziej realistyczne.Posłużę się tu sytuacjami z książki np. zajączek był tylko gangsterem bo nie miał wpływowych znajomości żeby się dostać do mafii;smok cierpiący na bóle brzucha, gdyż zjadł trawę spryskiwana środkami owadobójczymi.

Cala książka jest nie typowa, nie tylko ze względu na bohaterów.Sposób jej opowiedzenia, wtrącenia oraz zapowiedzi autora przed każda bajdurka powodują to ,że książka nabiera charakteru. Czytając ja jako dziecko inaczej ja odbierałam niż teraz. Umykały mi istotne szczegóły, teraz rozumiem czemu te bajeczki mogą czytać i dorośli, i dzieci.Szczerze polecam każdemu, komu znudziły się bajki czytane dziecku na dobranoc oraz tym którzy chcą przeczytać coś oryginalnego.

Nie dawno miałam ochotę na coś nie typowego do przeczytania. Dziwnym trafem internet zaproponował ta książkę.Uśmiechnęłam się do monitora gdy przeczytałam tytuł ,gdyż była to jedna z moich ulubionych książek z dzieciństwa.Podobała mi się, nie ze względu na błyskotliwą fabule ale jej nietypowość.Byłam ciekawa jak będę ja postrzegać teraz ,wiec zaczęłam jej szukać. Nie długo...