Co napisał(-a) Zofia Żurakowska?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Jutro niedziela i inne opowiadania Pożegnanie domu Skarby. Pożegnanie domu Roman i dziewiętnastu i inne opowiadania Jutro niedziela i inne opowiadania

Szukasz cytatów z książek Zofia Żurakowska?

Cytaty z książek autora Zofia Żurakowska

Zofia Żurakowska

6,7/10

Pisze książki: literatura młodzieżowa, literatura dziecięca

Urodzona: 13.06.1897Zmarła: 31.05.1931

Pisarka, prozaiczka, autorka książek dla dzieci i młodzieży.

Jej rodzicami byli Witold Duszyński i Stanisława z Salisów. W 1917 podczas imprezy dobroczynnej w Żytomierzu Zofia poznała Czesława Żurakowskiego, a jesienią tego samego roku wyszła za niego za mąż. W kilka miesięcy później Żurakowski, instruktor ochotniczych oddziałów wojska polskiego, zginął w potyczce pod Niemirowem, rodzina pisarki zaś przeniosła się do Warszawy. W 1919 mimo złego stanu zdrowia Zofia zgłosiła się do szpitala polowego we Lwowie jako sanitariuszka, w tym samym roku poważnie zachorowała na gruźlicę. Kolejne lata życia upływały jej w sanatoriach w Davos, Nervi, w Zakopanem. W czasie kolejnych kuracji zaczęła pisać. W 1925 opublikowała autobiograficzną powieść "Skarby", w której opisała rodziny dwór i lata dzieciństwa. W 1927 pojawiła się druga część autobiografii "Pożegnanie domu". Do końca życia pracowała nad ostatnim tomem autobiograficznej trylogii "Nieporozumienie", pozostał on jednak w notatkach i szkicach, które uległy zniszczeniu w czasie II wojny światowej w pożarze warszawskiego mieszkania pisarki.

W 1928 w konkursie "Wiadomości Literackich" Zofia Żurakowska otrzymała II nagrodę za opowiadanie "Buty"; miał być to poczatek jej twórczości literackiej dla dorosłych.W 1931 za twórczość dla młodzieży otrzymała nagrodę Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Opublikowane powieści stanowiły kanon lektur dla gimnazjalistów w II Rzeczpospolitej. Decyzją władz PRL znalazły się "w wykazie książek podlegających niezwłocznemu wycofaniu". Książki pisarki ponownie zostały wydane dopiero po 1989, wcześniej w drugim obiegu ukazała się "Pożoga".

W maju 1931 pisarka została przewieziona na dalszą kurację do Rabki. Krótko po przyjeździe zmarła w Rabce, gdzie została pochowana na Starym Cmentarzu przy ulicy Orkana. Grób zachował się do dziś. Wspomnienie pośmiertne o pisarce w "Wiadomościach Literackich" w 1931 wyszło spod pióra Marii Dąbrowskiej.

Twórczość:
Skarby (1925),ponownie wydane w 1994
Pożegnanie domu (1927),
Pójdziemy w świat (1928),
Fetysz (1930),
Roman i dziewiętnastu (1930)
Jutro niedziela i inne opowiadania (1935): wydane pośmiertnie

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

1998

Jutro niedziela i inne opowiadania

Zofia Żurakowska

6,8 z 25 ocen

62 czytelników 4 opinie

1998

Dodaj na półkę

1991

Pożegnanie domu

Zofia Żurakowska

6,5 z 14 ocen

25 czytelników 0 opinii

1991

Dodaj na półkę

1991

Skarby. Pożegnanie domu

Zofia Żurakowska

6,3 z 20 ocen

37 czytelników 1 opinia

1991

Dodaj na półkę

1989

Roman i dziewiętnastu i inne opowiadania

Zofia Żurakowska

6,7 z 12 ocen

20 czytelników 3 opinie

1989

Dodaj na półkę

1972

Jutro niedziela i inne opowiadania

Zofia Żurakowska

7,5 z 4 ocen

5 czytelników 1 opinia

1972

Dodaj na półkę

1948

Pójdziemy w świat

Zofia Żurakowska

5,0 z 2 ocen

2 czytelników 0 opinii

1948

Dodaj na półkę

1939

Skarby: powieść dla młodzieży

Zofia Żurakowska

8,0 z 2 ocen

5 czytelników 0 opinii

1939

Dodaj na półkę

1930

Fetysz: powieść dla młodzieży

Zofia Żurakowska

0,0 z ocen

2 czytelników 0 opinii

1930

Dodaj na półkę

1927

Trzy srebrne ptaki: opowiadania

Zofia Żurakowska

0,0 z ocen

1 czytelnik 0 opinii

1927

Dodaj na półkę

1927

Gość z Ameryki

Zofia Żurakowska

0,0 z ocen

1 czytelnik 0 opinii

1927

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

Po co on, Roman, gra w otwarte karty? Czy to dobrze? To nie jest dobrze, bo ludzie lubią, jaki im mydlić oczy, ludzie lubią, żeby im mówić o...

Po co on, Roman, gra w otwarte karty? Czy to dobrze? To nie jest dobrze, bo ludzie lubią, jaki im mydlić oczy, ludzie lubią, żeby im mówić o ich mądrości, ofiarności, lubią, żeby im się wydawało, że od nich wszystko zależy. Niech Roman zauważy, jak postępuje Marek. On jest sprytny, mówi:"My... wszyscy razem... nikt nie będzie rozkazywał...", a w duchu myśli:"Stado durniów, zatańczycie, jak wam zagram".

Zofia Żurakowska, Roman i dziewiętnastu i inne opowiadania

2 osoby to lubią

Jeden człowiek rusza bryłę z posad, w wielkim trudzie, a potem wszyscy już razem toczą ją dalej, i zwykle spychają go wtedy z przodującego m...
Jeden człowiek rusza bryłę z posad, w wielkim trudzie, a potem wszyscy już razem toczą ją dalej, i zwykle spychają go wtedy z przodującego miejsca (...) Nie ma się czym przejmować, przecież najważniejsza rzecz się stała. Bryłę ruszono z posad.
Zofia Żurakowska , Roman i dziewiętnastu i inne opowiadania
1 osoba to lubi
Ale kiedy tak stał, bezsilny z cierpienia, zobaczył w kącie, prawie u swoich stóp dziwny widok. Siedział tam na podłodze chłopak mały, umaza...
Ale kiedy tak stał, bezsilny z cierpienia, zobaczył w kącie, prawie u swoich stóp dziwny widok. Siedział tam na podłodze chłopak mały, umazany i uważnie, z namaszczeniem przewracał jedną po drugiej karty ilustrowanej księgi. Nad każdą ryciną głęboko medytował, przyglądał jej się, przekrzywiając głowę i wysuwając na bok język. Czasem wodził palcem po konturach, jak gdyby pragnąc sprawdzić ich wypukłość i przewracał karty dalej, obojętny zupełnie na otaczający ruch, głuchy na wrzaski, odgrodzony od szalejących tłumów grubą, ilustrowaną księgą Nowego Testamentu.
Zofia Żurakowska , Pożegnanie domu
1 osoba to lubi

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

Jutro niedziela i inne opowiadania Zofia Żurakowska

anaso

ocenił(a) na 106 lata temu

Opowiadania dla dzieci. Mądre, zabawne i sprzed wojny. Dobrze, że się czyta o świecie widzianym oczami dzieci. Książka niesie niejedno przesłanie, a mimo to można się pośmiać. Cztery rozdziały (a każdy inny) opowiadają o relacji dzieci z rówieśnikami i dorosłymi. Wskazują ich problemy, rozterki i radości. A dla czytelnika są świadectwem na istnienie świata, którego już nie ma. Bardzo polecam...

Przeczytaj

Skarby. Pożegnanie domu Zofia Żurakowska

AHa

ocenił(a) na 710 lata temu

Zofia Żurakowska była świetną pisarką, ale "Skarby" to chyba jedna z jej wcześniejszych prac, czuje się schematyczność i trochę maniery. Zresztą niezbyt fortunny (zgaduję, że obniżający koszty) pomysł wydania książki jako reprintu, z zachowaną przedwojenną ortografią, podkreśla tę literacką przestarzałość. Dużo lepsze, mocne, jest "Pożegnanie domu": I wojna i rewolucja bolszewicka oczyma dzieci z bogatej ziemiańskiej rodziny kresowej. Z empatią dla wszystkich racji i wszystkich uczestników. Trzecia część, istniejąca tylko w krótkim fragmencie, zapowiadała się bardzo mocno.

Przeczytaj