Piękna okładka, to w mojej opinii największy atrybut tej książki. W zasadzie właśnie z powodu okładki (i po przeczytaniu kilku pochlebnych opinii na LubimyCzytać.pl) sięgnęłam po tą pozycję. Widziałam, że niektórzy zarzucali autorce, że wzorowała się za bardzo na "PS. Kocham Cię" Cecylii Ahern, ale dla mnie była to wręćz zachęta to wyciągnięcia łapek po "Listę marzeń", bo "PS. Kocham Cię" jest jedną z moich ulubionych książek (w przeciwieństwie do filmu nakręconego na jej podstawie).
Tak więc rączki wyciągnęłam, oczy otworzyłam, przeczytałam, odłożyłam i... tyle. Najprawdopodobniej szybko o niej zapomnę. Książka jest lekka, łatwa i przyjemna, czyta się ją szybko, można się uśmiechnąć, można odrobinę wzruszyć, ale...to tyle. Nie jest to książka, którą się pamięta, do której chce się wracać, przy której żałuje się, że to juz koniec. Poprostu czasoumilacz, który jednak przy "PS. Kocham Cię" wypada dość blado. Ale na długi jesienny wieczór nadaje się w sam raz.

Piękna okładka, to w mojej opinii największy atrybut tej książki. W zasadzie właśnie z powodu okładki (i po przeczytaniu kilku pochlebnych opinii na LubimyCzytać.pl) sięgnęłam po tą pozycję. Widziałam, że niektórzy zarzucali autorce, że wzorowała się za bardzo na "PS. Kocham Cię" Cecylii Ahern, ale dla mnie była to wręćz zachęta to wyciągnięcia łapek po "Listę marzeń", bo...