Mimo że twórczość Gabriela - zarówno solową, jak i tą za czasów Genesis - znam niemal na pamięć, o samym artyście wiedziałam (jak się teraz okazuje) niewiele. Książka „Peter Gabriel. Świat sekretny, świat realny” spowodowała, że zaczęłam na nowo odkrywać osłuchane „do zdarcia” albumy, a i postać Gabriela ujrzałam w nieznanym dotąd, uzupełnionym o wiele dodatkowych barw, świetle.
Maurycy Nowakowski nie usiłuje włożyć muzyka do jakiejkolwiek szufladki, „rozpisać matematycznego wzoru na Gabriela”. Stara się jedynie „nadążyć za tym nieokreślonym, niespokojnym "wolnym elektronem". Podjąć rękawicę”. Napisana przez niego biografia umożliwia uważne przyjrzenie się choć namiastce tego zmiennego, zaskakującego i niebywale intrygującego wszechświata, jakim jest Peter Gabriel. Jednocześnie książka Nowakowskiego jest wyjątkowo skrupulatnym opisem zarówno artystycznej, jak i życiowej drogi Gabriela. Nie jest to bynajmniej laurka na cześć artysty - znajdziemy w niej nie tylko słowa uznania, ale również wytknięcie słabszych, niedopracowanych utworów czy albumów (poparte wypowiedziami niezadowolonego z ostatecznych efektów swojej pracy Gabriela). „Świat sekretny, świat realny” to nie tylko opowieść o charyzmatycznym wokaliście, odważnym kompozytorze czy pomysłowym artyście zafascynowanym nowymi technologiami. To także obraz człowieka nieustannie poszukującego, zmagającego się z własnymi słabościami, wątpliwościami i ograniczeniami. Z każdą kolejną stroną książki śledzimy niebywały rozwój Gabriela - artysty i Gabriela - człowieka.
Biografia napisana jest w sposób atrakcyjny i przystępny, zawiera ciekawe anegdoty dotyczące np. systemu pracy muzyka. Przeczytałam ją jednym tchem i na pewno jeszcze nieraz do niej sięgnę. Warto zanurzyć się w sekretnym świecie Petera Gabriela!

Mimo że twórczość Gabriela - zarówno solową, jak i tą za czasów Genesis - znam niemal na pamięć, o samym artyście wiedziałam (jak się teraz okazuje) niewiele. Książka „Peter Gabriel. Świat sekretny, świat realny” spowodowała, że zaczęłam na nowo odkrywać osłuchane „do zdarcia” albumy, a i postać Gabriela ujrzałam w nieznanym dotąd, uzupełnionym o wiele dodatkowych barw,...