Jeden dialog rozpisany na 11 plansz z teczką w centrum, w przenośni i dosłownie. Taka komiksowa jednoaktówka. Niby nie brzmi intrygująco, a jednak daje satysfakcję. Dobrze się czyta, bo subtelnie zagrane współczesnymi fobiami, dobrze ogląda, bo sprawnie i z nerwem narysowane.

Jeden dialog rozpisany na 11 plansz z teczką w centrum, w przenośni i dosłownie. Taka komiksowa jednoaktówka. Niby nie brzmi intrygująco, a jednak daje satysfakcję. Dobrze się czyta, bo subtelnie zagrane współczesnymi fobiami, dobrze ogląda, bo sprawnie i z nerwem narysowane.

Teczka autorstwa Toma Taylora oraz Colina Wilsona to krótka nowela, oparta na prostym pomyśle. Komiks nie jest arcydziełem, a mimo to jest to bardzo intrygująca pozycja. Z pewnością warto się nad nią pochylić, przeczytać i przemyśleć, kilka poruszonych przez autorów zagadnień dotyczących współczesnego człowieka.
Prosty pomysł polega na umieszczeniu dwóch bardzo różnych od siebie bohaterów w jednej, ograniczonej przestrzeni. Dodatkowo oboje zajmują się czekaniem. I pewnie dlatego zaczynają ze sobą rozmawiać. Jakoś muszą sobie poradzić z nudą. Ona ma na imię Sam, a on Chris. On sprawia wrażenie, pewnie przez kapelusz i prochowiec, jakby był facetem z innego czasu, zagubionym w czasie Dickiem Tracy. Do tego miły, szarmancki i odpowiadający na zaczepki Sam pełnymi zdaniami. Ona za to nie jest zbuntowaną nastolatką, jeśli już to dziennikarką, z okularami o dużych szkłach, czapce z daszkiem i gazetą w ręku. Oboje czekają na spóźniający się pociąg. Ona cierpliwie, on niespokojnie.

- - -
całość tu:
http://dybuk.wordpress.com/2013/06/24/teczka/

Teczka autorstwa Toma Taylora oraz Colina Wilsona to krótka nowela, oparta na prostym pomyśle. Komiks nie jest arcydziełem, a mimo to jest to bardzo intrygująca pozycja. Z pewnością warto się nad nią pochylić, przeczytać i przemyśleć, kilka poruszonych przez autorów zagadnień dotyczących współczesnego człowieka.
Prosty pomysł polega na umieszczeniu dwóch bardzo różnych od...

Tom Taylor to aktualnie mój ulubiony scenarzysta komiksowy, a każde jego dzieło to mała perełka. Ta kilkustronicowa opowieść jest pełna napięcia, dobrze napisanego duetu bohaterów i ciekawych przemyśleń. Więcej takich rzeczy na naszym, polskim rynku!

Tom Taylor to aktualnie mój ulubiony scenarzysta komiksowy, a każde jego dzieło to mała perełka. Ta kilkustronicowa opowieść jest pełna napięcia, dobrze napisanego duetu bohaterów i ciekawych przemyśleń. Więcej takich rzeczy na naszym, polskim rynku!

Jak na swoją niewielką objętość — bardzo fajne. Zastanawiam się jak by to wyglądało w dzisiejszych polskich realiach, jak potoczyłaby się rozmowa albo czy w ogóle by do niej doszło.

Jak na swoją niewielką objętość — bardzo fajne. Zastanawiam się jak by to wyglądało w dzisiejszych polskich realiach, jak potoczyłaby się rozmowa albo czy w ogóle by do niej doszło.