Bernard Yslaire

Do pozytywnych cech tego komiksu należy zaliczyć stronę graficzną, choć z pewnością będzie się cieszyć większym zainteresowaniem wśród miłośników sepii i różnych odcieni czerwonego, gdyż są to barwy dominujące. Historia zilustrowana w książce opowiada o losach babki Hugo Sambra znanego z komiksu pt.: „Hugo i Iris”. Ponownie na scenie pojawią się oczy w czerwonym kolorze oraz hemofilia, na którą cierpi Werner, ukochany Szarlotty. Historia jest zagmatwana, pełna mistycyzmu, okultyzmu, a miejscami nawet satanizmu. W zachowaniu arystokracji dominuje rozwiązłość i sybarytyzm. Atmosfera jest ponura i przygnębiająca. Książka nie zrobiła na mnie pozytywnego wrażenia i raczej nie będę jej polecać jako lektury obowiązkowej dla miłośników komiksów.