Vivian Green zajął się w tej książce chorymi na umyśle monarchami i dyktatorami. Trzeba przyznać, że wybrał dla swojej pracy naprawdę oryginalny temat, gdyż na kartach „Szaleństwa królów” przedstawił tylko tych władców, co do których można stwierdzić (lub suponować),że cierpieli na jaką chorobę psychiczną. Ograniczył się do dziejów Europy, ale w kwestii chronologii sięgnął aż do czasów Rzymu pierwszych cesarzy i doprowadził narrację po XX-wiecznych tyranów: Hitlera i Stalina. Nie ukrywam, że wątki te prezentują się ciekawie. Jak Green poradził sobie z tym zadaniem?

Od razu trzeba zaznaczyć, że Autor skupił się wyłącznie na chorobach i ich wpływie na sprawowanie władzy i nie przedstawiał całości panowania poszczególnych bohaterów. Wybór to moim zdaniem słuszny, gdyż nie można pisać o wszystkim. Jednak mimo tego ograniczenia bardzo wyraźne jest zróżnicowanie między tymi częściami książki, które poświęcone są epokom bliskim zainteresowaniom Greena (późne średniowiecze i epoka nowożytna),a tymi, które do tego grona nie należą. Zwłaszcza w tej drugiej grupie częste są błędy i nieścisłości łatwe do wychwycenia nawet dla nie-historyka. Nie pojawiają się one jednak w partiach dotyczących tytułowych zagadnień, ale raczej tam, gdzie Autor próbuje nieco rozszerzyć kontekst narracyjny. Poza tym należy traktować cum grano salis informacje o charakterze medycznym, ponieważ Green nie ma wykształcenia lekarskiego (a nie wiem, czy mieli je badacze, na których książki historyczne się powołuje).

Podsumowując trzeba uznać „Szaleństwo królów” za całkiem interesującą próbę przedstawienia wybranych aspektów rządów chorych monarchów. Książka nie ma walorów naukowych, ale popularyzuje wiedzę choćby o problemach angielskich monarchów w późnym średniowieczu (poza wersją szekspirowską mało się w Polsce o tym mówi). Dla osób chcących lepiej poznać omawianych bohaterów lepsze będzie jednak sięgnięcie do opracowań stricte biograficznych, ale tę książkę Greena można potraktować jako swego rodzaju historyczną rozrywkę.

Tomasz Babnis

Vivian Green zajął się w tej książce chorymi na umyśle monarchami i dyktatorami. Trzeba przyznać, że wybrał dla swojej pracy naprawdę oryginalny temat, gdyż na kartach „Szaleństwa królów” przedstawił tylko tych władców, co do których można stwierdzić (lub suponować),że cierpieli na jaką chorobę psychiczną. Ograniczył się do dziejów Europy, ale w kwestii chronologii sięgnął...