Tę książkę czytałem podzieloną na dwie części (2 osobne książki), więc i opinia będzie tak podzielona. Jest to moje drugie spotkanie z książkami Hakana Nessera.
Podobnie jak w poprzedniej książce "Samotni", akcja nie pędzi, a wątek kryminalny pojawia się i klaruje stopniowo.  Poza tym bohater zmaga się z osobistym dramatem, czyli śmiercią żony, co oczywiście dodatkowo zmienia jego sposób postrzegania pewnych kwestii. Jednak po pewnym czasie zaczęło mnie to irytować. Ciągłe tłumaczenia bohatera i zwalnianie wszystkiego na śmierć żony. Rozumiem, że jej śmierć była niespodziewana i bolesna dla niego, ale bez przesady! Ogólnie mamy tu wszystko: wątek osobisty, makabryczną zbrodnię, zawikłane śledztwo, mroczną tajemnicę... do tego zwroty akcji i trzymająca w napięciu ciężka atmosfera.
Ale żeby nie było tak idealnie i kolorowo to powiem, że często jednak się nudziłem, akcja się dłużyła, czasem wątki były niezrozumiałe i nie wiedziałem o czym czytam. W części 2 nie było dużo lepiej. Akcja ciągle się przeciągała, dużo momentów po prostu nudziło. Jednak mogliśmy się dowiedzieć już wielu ciekawych rzeczy, które wcześniej były owiane tajemnicą. Dużo z nich było dla mnie zaskakujących co moim zdaniem jakoś ratowało całokształt książki.
Gunnar Barbarotti w dalszym ciągu rozpacza po zmarłej żonie. W wielu momentach jest taki bez życia, wydaje się zwątpiony w siebie i to co robi.
Rozwiązanie zagadki kryminalnej zaskakuje, bowiem autor umiejętnie zbudował intrygę i oplótł ją tajemnicami i sekretami.

Tę książkę czytałem podzieloną na dwie części (2 osobne książki), więc i opinia będzie tak podzielona. Jest to moje drugie spotkanie z książkami Hakana Nessera.
Podobnie jak w poprzedniej książce "Samotni", akcja nie pędzi, a wątek kryminalny pojawia się i klaruje stopniowo.  Poza tym bohater zmaga się z osobistym dramatem, czyli śmiercią żony, co oczywiście...