Tym razem otrzymujemy powieść jednowymiarową, jednowątkową, brak tutaj trzecioplanowych bohaterów. Wszystko dzieje się szybko, świeżo, bez długich przestojów. Akcja książki stara się nie zwalniać, jest miodna. Miejscami pojawia się napięcie a niemal przez cały czas towarzyszy duża ciekawość zakończenia. Jednak nie jest to wyjątkowych lotów książka Kinga. Miejscami wydaje się infantylna, nawet śmieszna i chwilowo nudzi. King broni się jednak mocnymi uderzeniami i paroma efektywnymi zwrotami akcji. To przerywnik od takich dzieł, jak Bastion, To, Mroczna Wieża, które wydają się nie kończyć i mieć parę głębi.

Uciekinier, mimo paru wad, pozostawia po sobie pewien "pozytywny" niesmak – niedaleka wizja świata to symboliczny komentarz pisarza odnośnie komercji, obojętności na zło i absurdu, do którego człowiek coraz silniej dąży bez konsekwencji. Z pewnością udaje się twórcy w pigułce przedstawić dramat jednostki – słabej, niszczonej przez system. Łza w oku może się pojawić, jeśli dodamy do tego dramatu los jego żony i dziecka. Warto więc przemyśleć parę kwestii po lekturze odnośnie tego, co nas otacza.

Książka na 2 - 3 wieczory.

Tym razem otrzymujemy powieść jednowymiarową, jednowątkową, brak tutaj trzecioplanowych bohaterów. Wszystko dzieje się szybko, świeżo, bez długich przestojów. Akcja książki stara się nie zwalniać, jest miodna. Miejscami pojawia się napięcie a niemal przez cały czas towarzyszy duża ciekawość zakończenia. Jednak nie jest to wyjątkowych lotów książka Kinga. Miejscami wydaje...