Czy zastanawialiście się kiedyś jakich emocji może dostarczyć nieoczekiwany spadek... Na pewno może wywrócić życie spadkobiercy "do góry nogami".

Anna jest szczęśliwą mężatką i matką jedenastoletniego chłopca. Pochodzi z zamożnego niegdyś rodu Nagaro, który osiągnął swoją pozycję dzięki pozyskiwaniu i handlowi żywicą. Od dawna do rodziny należała posiadłość położona w Lit-et-Mixe pośrodku sosnowego lasu, w pobliżu Adriatyku. Ogromny dom zwany bastydą przez ostatnie lata był własnością Ariany - ekscentrycznej starszej kobiety, która przez całe swoje życie dążyła do odzyskania utraconej przez rodzinę posiadłości. Czuła się niesamowicie związana z tym miejscem i odzyskanie domu stało się najważniejszym celem jej życia, a miłość do rezydencji stała się niemalże obsesją Ariany.

"A jeśli bastyda została poddana jakimś potwornym przeróbkom? Jeśli niczego nie poznam, albo co gorsza, nic nie będę czuła, patrząc na nią? Od piętnastu lat myślałam o niej codziennie i nie chciałam, by to obsesyjne marzenie nagle znikło. W sumie zależało mi na tym, by wytwór mej wyobraźni pozostał nietknięty, była to bowiem jedyna siła napędowa mojego życia, czego byłam boleśnie świadoma."

Kobieta spełniła swoje marzenie, odkupiła chylącą się ku upadkowi rezydencję i spędziła w niej resztę swojego życia. Przez niemalże całą rodzinę jedynego brata była uważana za wariatkę, kobietę niespełna rozumu, wyobcowaną i śmieszną. Tylko Anna - młodsza bratanica lubiła ciotkę i traktowała ją jak kogoś ważnego, z kim lubiła spędzać czas na rozmowach i wspomnieniach. Przed śmiercią Ariana sporządziła dość niespodziewany testament, w którym zapisała rodzinną posiadłość właśnie swojej najmłodszej bratanicy Annie, z którą czuła się najbardziej związana emocjonalnie.

Dla Anny otrzymanie spadku było prawdziwą niespodzianką. Kobieta decyduje się przyjąć podarunek Ariany, ale ma wiele wątpliwości co do dalszych losów domu. Nie wie co zrobić z posiadłością, tym bardziej, że rodzina - rodzice i rodzeństwo, a przede wszystkim mąż, namawiają ją do sprzedaży.

"Ten dom spowodował zmianę moich horyzontów. Poddaję w wątpliwość wiele spraw, jakby fakt posiadania tych kamiennych murów, w których mogę się schronić, pozwalał mi wreszcie odsapnąć i się zastanowić. Nic mnie nie ponagla. Nowym spojrzeniem ogarniam wszystkich, którzy mnie otaczają. Robię bilans swojego życia i nie jestem z niego zbyt dumna, ani nawet zadowolona. Gdzie podziały się moje marzenia? Które z wielkich projektów z młodości udało mi się zrealizować? Ten dom to prawdziwa puszka Pandory, otworzyłam wieczko i już nie mogę zamknąć go z powrotem. Dzisiaj widzę życie pod innym kątem. I myślę, że Ariana to także przewidziała."

Jakie decyzje podejmie nowa właścicielka? Czy spełni oczekiwania rodziny? Jak posiadłość odmieni jej życie? Czy Anna zawalczy o swoje marzenia? Czego dowie się o swojej rodzinie z pamiętnika Ariany?

Pytań można postawić bardzo wiele. Odpowiedź znajdziecie na stronach tej ciekawej i nietuzinkowej lektury, która na pewno zadowoli miłośników literatury obyczajowej i wielbicieli sag rodzinnych. Autorka popiera dążenie do spełniania własnych marzeń, które powodują, że człowiek zauważa wokół siebie więcej, jest weselszy i czuje się spełniony. Francoise Bourdin przekazuje czytelnikowi wiele emocji, a barwny i plastyczny język powoduje, że chłoniemy zapach żywicznego lasu, słonego morskiego powietrza i czujemy się niemymi obserwatorami rozgrywających się wydarzeń. Pozostaję pod dużym wrażeniem tej powieści i cieszę się, że niebawem będę mogła poznać kolejne dzieje rodziny Nagaro i przenieść się do położonej nieco na uboczu gościnnej bastydy, w której gospodynią jest urocza młoda kobieta ceniąca sobie własne marzenia. Polecam.

Czy zastanawialiście się kiedyś jakich emocji może dostarczyć nieoczekiwany spadek... Na pewno może wywrócić życie spadkobiercy "do góry nogami".

Anna jest szczęśliwą mężatką i matką jedenastoletniego chłopca. Pochodzi z zamożnego niegdyś rodu Nagaro, który osiągnął swoją pozycję dzięki pozyskiwaniu i handlowi żywicą. Od dawna do rodziny należała posiadłość położona w...