Drogie życie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Dear Life
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2013-05-16
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-05-16
- Data 1. wydania:
- 2012-11-13
- Liczba stron:
- 408
- Czas czytania
- 6 godz. 48 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308051139
- Tłumacz:
- Agnieszka Kuc
- Tagi:
- opowiadania kanada
Po doskonałym debiucie sprzed 45 lat, Wydawnictwo Literackie przedstawia polskim wielbicielom opowiadań Alice Munro najnowszy tom kanadyjskiej pisarki. Książka "Drogie życie" miała swoją światową premierę w listopadzie 2012 roku, a już w maju tego roku trafi do naszych księgarń. Scenerią dla prostych, czasami strasznych, innym razem ciepłych historii stały się tym razem miasteczka otaczające kanadyjskie jezioro Huron. Los niemal wszystkich bohaterów determinują wydarzenia związane z II wojną światową.
Tom "Drogie życie" to Alice Munro w najlepszym wydaniu.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Munro o sobie i swoim życiu
Sięgając po Alice Munro możemy spodziewać się zbioru dobrze napisanych opowiadań, zadumanych nad życiem bohaterów, umiejscowienia akcji w małych miasteczkach lub wsiach Kanady, szczególnie regionu Ontario, gdzie bohaterowie kiedyś w swoim życiu docierają, choćby na chwilę, do Toronto. To wszystko można znaleźć w najnowszym zbiorze kanadyjskiej mistrzyni krótkich form. Z powodzeniem można więc powiedzieć, że Munro i tym razem nie zawodzi.
„Drogie życie” to zbiór czternastu opowiadań, które nie odbiegają atmosferą od innych historii powstałych spod pióra Munro. W tych krótkich formach czasem dzieje się mało, akcja jest zawieszona, a jednak właśnie pomiędzy tymi „cichymi” wersami tworzy się sedno całej opowieści. Stykamy się z powracającym motywem pociągów, które przenoszą ludzi z jednego miejsca na drugie, uosabiając jak gdyby przeznaczenie, są formą ucieczki oraz komunikacji. To w pociągu toczy się akcja pierwszego opowiadania „Dotrzeć do Japonii”, to pociąg przywozi bohaterkę drugiej historii „Amundsen” do miejscowości, gdzie w ośrodku dla chorych na gruźlicę ma rozpocząć pracę. Opowieść o Jaksonie szukającym swojego miejsca autorka zatytułowała po prostu „Pociąg”. Bohaterami są ludzie z małych miasteczek, często marzący o ucieczce i wyprowadzeniu się („Wyjechać z Maverley”). Losy bohaterów splatają się ze sobą na różne sposoby i oddziałują na siebie („Duma”, „Corrie”). Czytamy również smutne i wstrząsające historie, jak o szoku matki zmierzającej się z zagubieniem dziecka w „Dotrzeć do Japonii”, czy utonięciem małej dziewczynki w najbardziej zatrważającym opowiadaniu „Żwir”. Zdarzają się również piękne opowiadania, jak „Dolly” – historia dwojga starszych osób, pewnych, że nic już ich wspaniałego w życiu nie czeka. Tymczasem do ich drzwi któregoś dnia puka tytułowa Dolly, dawno znana osoba, która nie tyle swoją osobą zmienia ich życie, co po prostu dodaje do niego nieco świeżości i nieprzewidywalności.
Ostatnie cztery opowiadania ze zbioru tworzą szczególną autobiograficzną całość. Poprzedzone notą od autorki, w której Munro wyznaje: To zupełnie odrębny zbiór utworów literackich, autobiograficznych, jeśli chodzi o sferę uczuć, ale niekoniecznie jeśli idzie o fakty. Podobne autobiograficzne echa czytelnik mógł poznać ze zbioru „Widok z Castle Rock”. W czterech ostatnich opowiadaniach z „Drogiego życia” pojawiają się nieodłączne motywy z dzieciństwa Alice Munro, dzieciństwa spędzonego na lisiej farmie, prowincji Kanady. Dotyczą one pierwszy zderzeń dziecka ze śmiercią, erotyzmem, chorobą. Są również pewnego rodzaju rozrachunkiem z samym życiem. W notce rozpoczynającej opowiadania Munro wyznaje: Wierzę, że te wspomnienia, pojawiające się w takiej formie po raz pierwszy i po raz ostatni – najbardziej mi bliskie – najwierniej oddają to, co chciałabym powiedzieć o sobie i swoim życiu.
Najnowszy zbiór opowiadań Alice Munro to swoisty list do samego życia. Nie jest skargą, a jednak wytyka wszelkie jego trudy. Ale uwydatnia też i szczęśliwe chwile, pełne zadowolenia momenty. Suche, szorstkie, refleksyjne, z przebłyskami radości – po prostu życie, którego jednak ze wszech miar warto strzec, którego z takim zapałem broni matka autorki w tytułowym opowiadaniu. Drogie życie.
Monika Samitowska-Adamczyk
Oceny
Książka na półkach
- 893
- 733
- 220
- 33
- 29
- 28
- 24
- 12
- 9
- 9
Opinia
Przyznam że ręka mi zadrżała kiedy stawiałam tak niską ocenę noblistce ale zawsze jestem szczera w swoich recenzjach i mam odwagę powiedzieć że coś mi się nie podoba mimo iż według innych powinno zachwycać.
Estetyka Alice Munro: jej prosty język, brak rozbudowanej fabuły i poczucie że zostałam wrzucona na chwile do czyjegoś życia które tak naprawdę niczym mnie nie zadziwia, nie wzrusza, nie przykuwa uwagi sprawiło iż książkę po pierwszych dwóch opowiadaniach czytałam z poczucia obowiązku i brakiem nadziei że jednak następna historia choć trochę mnie zainteresuje.
"Drogie życie" to 14 opowiadań noblistki których akcja rozgrywa się w małych kanadyjskich miasteczkach. Trudno jednak umiejscowić ja jakoś w czasie bo jak udało mi się wydedukować część z nich dzieje się tuż po wojnie a część zdecydowanie później. To nie są historia uniwersalne ale mocno osadzone w pewnych konwenansach czasów o których opowiadają więc bez takich wskazówek "czasowych" trudno było w pełni wczuć się w opowiadaną historię.
Myślą wspólną która łączy wszystkie opowiadania są relacje z najbliższymi: mężami, kochankami, rodzicami które kształtują nas przez całe życie. Ale trudno, z racji chociażby na tak krótką formę literacką jaką jest opowiadanie, rozwinąć pewne wątki i tematy.
Historie stworzone przez Alice Munro przypominały mi zdjęcia oglądane w cudzym albumie. Aby coś do nas powiedziały potrzeba jakiejś narracji, wprowadzenia, wyjaśnienia a tego tu po prostu nie było.
Moje wrażenia po lekturze tego zbioru można określić słowem "znużenie". Myślałam tylko o tym aby jak najszybciej zakończyć czytanie i oddać się innej lekturze.
Nie sięgnę po inne książki tej autorki. Dążę do tego aby czytanie sprawiało mi jak najwięcej przyjemności a tak w tym przypadku nie było.
Przyznam że ręka mi zadrżała kiedy stawiałam tak niską ocenę noblistce ale zawsze jestem szczera w swoich recenzjach i mam odwagę powiedzieć że coś mi się nie podoba mimo iż według innych powinno zachwycać.
więcej Pokaż mimo toEstetyka Alice Munro: jej prosty język, brak rozbudowanej fabuły i poczucie że zostałam wrzucona na chwile do czyjegoś życia które tak naprawdę niczym mnie nie...