Wzięłam do rąk niepozornie wyglądającą książkę, a właściwie cienką książeczkę o dziwnie brzmiącym tytule będącym, co podkreśla grafika okładki, zbitką dwóch imion „AlekSandra”, zaczęłam czytać i odpłynęłam. Ta króciutka powieść (a może raczej nowela?) zaczyna się bardzo zwyczajnie. Opis normalnego współczesnego domu, może tylko nieco bardziej luksusowego niż przeciętny, i mieszkający w nim młody lekarz. Autorka wprowadza nas w jego świat przypominając, niejako przy okazji rozmów, jakie prowadzi z gosposią, niezwykle ważne wydarzenia z jego życia. Główny bohater, Piotr Kawecki jest młodym doskonałym lekarzem specjalistą. Praca w klinice transplantologii to jego pasja i powołanie. Bryluje w świecie naukowych karier i dobrych stanowisk. Jest przy tym bardzo przystojny i po prostu uroczy. Jednak z biegiem kart, z biegiem słów, okazuje się, że jego życie nie było wcześniej tak proste i usłane różami jak mogłoby się wydawać. To prawda, osiągnął wiele, ale okupił to ciężką pracą i samotnością. Jedyną bliską mu osobą jest gosposia, która istniała w jego życiu niemal od zawsze i od zawsze darzyła go wielką matczyną miłością, a zwłaszcza po tym, jak stracił rodziców w wypadku lotniczym. Może to wydarzenie zmotywowało go do ciężkiej pracy, aby coraz lepiej móc pomagać ludziom. Piotr jest doskonały w tym co robi. Z jego zdaniem liczą się inni specjaliści z kliniki, a konkurencja mu po prostu zazdrości. A on robi swoje najlepiej jak potrafi. W jego życiu, o czym znowu dowiadujemy się z rozmów z panią Marią, pojawiła się też tajemnicza kobieta, z którą Piotr chciałby ułożyć sobie życie. Czeka na nią z kolacją i bukietem kwiatów, aby w końcu odbyć decydującą rozmowę. Wspólnie z gosposią omawiają szczegóły kolacji, gdy nagły telefon ze szpitala po raz kolejny burzy jego misterny plan. Na autostradzie zdarzył się wypadek, a właściwie karambol, w którym jest kilka ofiar. Są też ranni, więc każda para „lekarskich rąk” jest na wagę złota. Młody lekarz nie traci czasu i najszybciej jak może wyrusza na miejsce zdarzenia. Tu plączą się i ważą losy wielu osób. Młody lekarz widzi że jego pomoc jako transplantologa będzie tym razem bardzo potrzebna. Zdeterminowany bierze niektóre sprawy w swoje ręce. Rozpoczyna się ciąg czasem zwykłych, a czasem niewiarygodnych zdarzeń, które prowadzą do zaskakującego finału.

Pełna recenzja na:
http://moznaprzeczytac.pl/aleksandra-anna-bozena-zaniewska/

Wzięłam do rąk niepozornie wyglądającą książkę, a właściwie cienką książeczkę o dziwnie brzmiącym tytule będącym, co podkreśla grafika okładki, zbitką dwóch imion „AlekSandra”, zaczęłam czytać i odpłynęłam. Ta króciutka powieść (a może raczej nowela?) zaczyna się bardzo zwyczajnie. Opis normalnego współczesnego domu, może tylko nieco bardziej luksusowego niż przeciętny, i...