Pan Greg Bear miał bardzo prosty pomysł na akcje osadzoną w promie kosmicznym. Arka Noego, gigantyczny sejf przechowujący zalążki cywilizacji. Pudełko z nasionami roślinności. Cała znana na Ziemi flora i fauna w wielkiej metalowej kosmicznej skrzyni. I lecą. Nie wiadomo gdzie.

No właśnie... Ludzkość ucieka z planety. I co dalej? Pod względem kontentu niewiele. Lecą sobie, książka kończy jak się kończy. (Nie chcę tutaj spojlować, jednak ciężko to pominąć ;) ), jednak po drodze dzieje się sporo. Może mniej sajensfikszinowo, może bardziej. Inteligentny statek mogący "hodować ludzi", ale nie na tyle inteligentny, żeby misja ratowania Człowieka została doprowadzona do końca. Nie na tyle mądry w swojej technologicznej naturze, żeby nie dać się co chwila przejmować tym "jednym im" a potem "drugim im". No cóż. Może jakiś procesor nie dał rady pracować 500 lat (o pięciuset latach też jest mowa na kartkach książki).

Dziwne twory jak wielce mnie w***wiająca "Matka", czy po trosze wilkokształtne istoty z wykształconym aparatem mowy, mówiące (domyślam się) po angielsku- wszyscy mówią po angielsku- nawet kosmici. Dziwna menażeria postaci, potworów, ludzi, małych dziewczynek i ciul go wie co tam jeszcze.

Pozornie chaos i przekolorowany obraz żywej zawartości statku. Małpy z trójkątnymi głowami, potworki z trzema rękami, mówiące wilki, wielkie żółte humanoidalne <coś tam>. Obraz tej martwej zawartości statku też uległ przekolorowaniu. Statek zmieniający układ pomieszczeń, korytarzy, tu zimno, tam ciepło, raz statek rozmawia po ludzku z bohaterami, żeby za chwilę jakieś super zdolności hakerskie przejęły kontrolę nad jego światełkami w jednym z pomieszczeń.

Przyznam, autor każdej z istniejących w książce postaci nadał konkretny powód istnienia, konkretne zadanie. Konkretną rolę w procesie kolonizacji (o tym pogadamy później, co by nie spojlować).

Wytworzyłem sobie dwie skrajne opinie. Jedna jest super negatywna. Nie czytać, bo strata czasu- zakończenie płaskie. Pomysły płaskie. Zawartość kwaśna i nie do przełknięcia. Fantazja autora miała chyba przykryć brak dobrego pomysłu.

Odważyłbym się jednak stwierdzenie, że mimo złego odbioru akcji, jej 'prowadzenie' uznaję za fajną i wartościową rzecz, oraz że książka jest fajną ciekawostką. Polecam, jednak bez entuzjazmu. :)

Pan Greg Bear miał bardzo prosty pomysł na akcje osadzoną w promie kosmicznym. Arka Noego, gigantyczny sejf przechowujący zalążki cywilizacji. Pudełko z nasionami roślinności. Cała znana na Ziemi flora i fauna w wielkiej metalowej kosmicznej skrzyni. I lecą. Nie wiadomo gdzie.

No właśnie... Ludzkość ucieka z planety. I co dalej? Pod względem kontentu niewiele. Lecą sobie,...