Lektura lekka, łatwa i przyjemna. Współczesna powieść obyczajowa. Gdzieś w połowie zniechęciłam się do czytania, dlatego pięć gwiazdek.

Lektura lekka, łatwa i przyjemna. Współczesna powieść obyczajowa. Gdzieś w połowie zniechęciłam się do czytania, dlatego pięć gwiazdek.

Co może połączyć zupełnie różne osoby? Atlas. Malutkie dziecko jednej z bohaterek książki. "filar wspólnego świata trzech zupełnie różnych osobowości".
Wbrew pozorom ta książka nie jest romansem. Pierwsze skrzypce gra głęboka przyjaźń między kobietami i zagadka budowania relacji, niekonwencjonalna rodzina, fascynujące literaturoznawstwo.
Autorkę uwielbiam za książkę "Tak to już jest". W "Atlasie..." mnie nie zawiodła.

Co może połączyć zupełnie różne osoby? Atlas. Malutkie dziecko jednej z bohaterek książki. "filar wspólnego świata trzech zupełnie różnych osobowości".
Wbrew pozorom ta książka nie jest romansem. Pierwsze skrzypce gra głęboka przyjaźń między kobietami i zagadka budowania relacji, niekonwencjonalna rodzina, fascynujące literaturoznawstwo.
Autorkę uwielbiam za książkę "Tak...

Jestem tą książką bardzo pozytywnie zaskoczona. Pretensjonalny tytuł i okładka, którą raczej w księgarni ominęłabym szerokim łukiem, zupełnie nie oddają tego, co jest w środku. Na szczęście dała mi tę książkę pani bibliotekarka.

Czyta się świetnie, przyznam, że momentami ściskało mnie za gardło, chociaż nie jest napisana ckliwym językiem. Jak dla mnie to też na plus. I chyba dlatego tak bardzo zaskoczyła mnie ta książka, że pomimo tego, że bohaterowie tej historii prowadzą w moim odczuciu życie zupełnie abstrakcyjne, to jednak jest tu jakieś ciepło, miłość i przyjaźń.

Fajna na wakacje, lekka i przyjemna, ale nie głupia i pusta.

Jestem tą książką bardzo pozytywnie zaskoczona. Pretensjonalny tytuł i okładka, którą raczej w księgarni ominęłabym szerokim łukiem, zupełnie nie oddają tego, co jest w środku. Na szczęście dała mi tę książkę pani bibliotekarka.

Czyta się świetnie, przyznam, że momentami ściskało mnie za gardło, chociaż nie jest napisana ckliwym językiem. Jak dla mnie to też na plus. I...

Książkę oceniam jako przeciętną.
Dość dobrze się czyta, ale niektóre pomysły, sposób zachowania i postępowania głównych bohaterek są bardzo infantylne.
Być może na mój odbiór wpływa fakt, iż nie podoba mi się sposób sprawowania opieki nad Atlasem.
A może po prostu nie lubię niedojrzałych dorosłych bohaterów.

Książkę oceniam jako przeciętną.
Dość dobrze się czyta, ale niektóre pomysły, sposób zachowania i postępowania głównych bohaterek są bardzo infantylne.
Być może na mój odbiór wpływa fakt, iż nie podoba mi się sposób sprawowania opieki nad Atlasem.
A może po prostu nie lubię niedojrzałych dorosłych bohaterów.

Niech Was nie zmyli okładka. Świetna, wzruszająca historia, poruszająca wiele ważnych nieraz trudnych tematów. Pozytywne zaskoczenie, polecam.

Niech Was nie zmyli okładka. Świetna, wzruszająca historia, poruszająca wiele ważnych nieraz trudnych tematów. Pozytywne zaskoczenie, polecam.

Książka wpadła mi w ręce w bibliotece, podczas poszukiwania innej pozycji. Zachęcona opisem wzięłam również ze sobą "Atlas miłości". Przeczytałam,że autorka wykłada literaturę na uniwersytecie i to można wyczuć w sposobie jej narracji, autorka przywołuje pewne opisy z autopsji. Nie każdemu może to niestety przypaść do gustu. Wszystkie trzy bohaterki wykładają właśnie literaturę na uniwersytecie i jednej z nich autorka powierzyła rolę narratora. Bardzo dużo w tej narracji przywołań do literatury a w samej książce opisów jak wygląda praca wykładowcy akademickiego. Mówiąc szczerze, po opisie byłam bardziej nastawiona na zderzenie bohatrek ze światem małego człowieka, na kolki i ząbkowanie a tego jest bardzo mało. Mały Atlas jest niby głównym ogniwem wokół którego skupia się akcja ale tak na prawdę, obserwujemy tylko jak przechodzi z rąk do rąk a wszystko skupia się na uczelni, na wykładach na tym co się czyta po kolei w każdym semestrze. Moje zdanie jest takie,że 70% książki zajmuje właśnie opis pracy wykładowcy literatury a 30% to reszta. Najbardziej brakowało mi pogłębienia opisu głównych bohaterów tak jak robi to na przykład jedna z moich ulubionych kobiecych pisarek Cathy Kelly. Wszyscy są dla mnie tutaj trochę płascy. Po skończeniu książki miałam wrażenie,że autorka chciała napisać powieść o pracy i życiu wykładowców na uniwersytecie ale postanowiła ją ulepszyć dodając wątek: Trzy kobiety plus niemowlę. Niestety jak to czasem bywa opis z tyłu okładki zapowiadał więcej niż można było dostać.

Książka wpadła mi w ręce w bibliotece, podczas poszukiwania innej pozycji. Zachęcona opisem wzięłam również ze sobą "Atlas miłości". Przeczytałam,że autorka wykłada literaturę na uniwersytecie i to można wyczuć w sposobie jej narracji, autorka przywołuje pewne opisy z autopsji. Nie każdemu może to niestety przypaść do gustu. Wszystkie trzy bohaterki wykładają właśnie...