Koszmar z dzieciństwa powraca.

OBCIĄĆ JEJ GŁOWĘ!

Po raz pierwszy przeczytałam historię Alicji jako dziecko, podejrzewam że minęło od tamtej pory jakieś dwadzieścia lat. Przez cały ten czas ani razu nie powróciłam do tej książki. Pamiętam, że podczas pierwszego czytania byłam bardziej przerażona niż urzeczona. Nawet teraz, jako człowiek dorosły, odczuwałam lekki niepokój podczas lektury.

Tak jak Małego Księcia nie lubię, tak Alicji się boję i raczej nie skuszę się więcej na powrót do króliczej nory. Tak, tak, przeczytałam w życiu tony horrorów i thrillerów, ale to właśnie przygody tej małej dziewczynki powodują, że czuję się nieswojo. Tylko niekoniecznie jestem przekonana, czy taki właśnie miał być cel tej historii.

Aż mnie ciarki przechodzą jak czytam, że Alicja wypiła zawartość buteleczki z napisem "WYPIJ MNIE", bo przecież nie było na nim oznaczenia, że jest trucizną. Może i faktycznie z takim podejściem nie miałabym szans na wspaniałą przygodę, ale też może nie straciłabym życia, gdyby jednak okazało się, że brak odpowiedniego oznaczenia nie wyklucza morderczej zawartości ;)

Koszmar z dzieciństwa powraca.

OBCIĄĆ JEJ GŁOWĘ!

Po raz pierwszy przeczytałam historię Alicji jako dziecko, podejrzewam że minęło od tamtej pory jakieś dwadzieścia lat. Przez cały ten czas ani razu nie powróciłam do tej książki. Pamiętam, że podczas pierwszego czytania byłam bardziej przerażona niż urzeczona. Nawet teraz, jako człowiek dorosły, odczuwałam lekki niepokój...