Zdziwiłem się że ten komiks tak mi się spodobał. Wszędzie naokoło wyzywany jest od najgorszych komiksów, a tu taka niespodzianka. Fabuła jest interesująca, bardziej dojrzała a postacie mimo iż lekko sztampowe dobrze prezentowały się na kartach komiksu. Najmłodsi czytelnicy ze względu na fabułę omawianego tomu mogą nie poczuć się komfortowo. Fabuła jest przeznaczona zdecydowanie dla osoby w miarę dojrzalszej. Nie można zapomnieć również o tym że komiks się lekko postarzał, jednak jest to odczucie delikatne, na dodatek nadające treści fajny charakter. Co do słabych stron fabuły mógłbym się pokusić o wytknięcie dwóch rażących wad. Po pierwsze bolało mnie to że autor uważa każdego Japończyka albo za bandytę albo za mafioza (najwyraźniej Amerykańcom zostało to do dziś po IIWŚ); a po drugie ciągłe samo wychwalanie się Wolverina zaczyna w którymś momencie denerwować. Przejdźmy zatem do oprawy wizualnej tomiku. Mimo prostej i starej kreski, rysunki nie były złe. Uważam jednak że przydało by im się trochę szczegółowości co nadało by trochę charakteru owemu tomu. Niestety kolorysta nie spisał się tak dobrze i chwilami poszedł na skróty nie zmieniając farby przy wyróżniającymi się przedmiotami czy postaciami. Jednakże to co zachwyciło mnie w rysunkach najbardziej było ułożenie kadrów na planszach. Cała masa otwartych i rożnych kadrów wywarła na mnie duże wrażenie. Kadry nachodzące na siebie, postacie wyskakujące z kadrów. Ten element udał się zdecydowanie najlepiej w powyższym komiksie. Jest to komiks dobry, przyzwoicie rozrysowany, mający swoje drobne błędy, jednak wciąż przyjemny i interesujący. Polecam

Zdziwiłem się że ten komiks tak mi się spodobał. Wszędzie naokoło wyzywany jest od najgorszych komiksów, a tu taka niespodzianka. Fabuła jest interesująca, bardziej dojrzała a postacie mimo iż lekko sztampowe dobrze prezentowały się na kartach komiksu. Najmłodsi czytelnicy ze względu na fabułę omawianego tomu mogą nie poczuć się komfortowo. Fabuła jest przeznaczona...