Trochę się na tej książce zawiodłam. Po "Chirurgu" miałam większe oczekiwania co do "Skalpela". Oczywiście nie popadałam w żadne skrajności i nie liczyłam na jakieś cuda, ale przynajmniej na utrzymanie podobnego poziomu. Historia miała potencjał, ale nie został on należycie wykorzystany. Mankamenty przesłaniają mi plusy, a to samo świadczy o sobie.
Książka jest nuda, zmęczyła mnie. Dopiero w drugiej połowie zaczęło się dziać coś ciekawego, ale trwało to krótko, szału nie było. Zakończenie niby ok, z tym że mam wrażenie, iż zostało potraktowane po macoszemu. Szast prast i wszystko się wyjaśnia w dwóch ostatnich rozdziałach. Nie na to czekałam.
Kolejny minus to bohaterowie. Żadnego nie dało się polubić! O ile w "Chirurgu" rozterki i kompleksy Jane były nawet wyważone, tak w tej książce mnie przytłoczyły. Już miałam powyżej uszu tej postaci, niesamowicie mnie irytowała, coś strasznego. Momentami nudna, a o wiele częściej wkurzająca, próbująca udowadniać na każdym kroku jaka to jest twarda i silna. Ile można? Jej narzekanie na to, że nie jest doceniana przez kolegów i wszystkie żale związane z jej życiem prywatnym jak i zawodowym to była totalna katastrofa. Punkt krytyczny został osiągnięty podczas wizyty Jane w Waszyngtonie i jej rozmów z Danem. Miałam ochotę rzucić książkę w kąt. Fatalnie poprowadzony wątek miłosny, aż brak słów na ten koszmarek. Czekam na jakąś akcję z mordercami w roli głównej w końcówce książki a dostaje rozmowy między kochankami o dupie Maryny:
- "chciałabym być silna"
- "jesteś"
- "niewystarczająco"
- "chciałbym być tak silny jak Ty".
Farsa.
Brakowało mi bardziej rozbudowanego wątku medycznego. W zamian za to dostałam rozbudowany wątek dotyczący badania włókna materiału X i Y oraz śladów pozostawionych na miejscu zbrodni. Nie wiem po co aż tak wdawać się w szczegóły? Rozumiem, że to kryminał, ale pasowałoby oddzielić ziarno od plew. Cały rozdział poświęcać badaniom nad jakimś tam włóknem albo supernowoczesnej maszynie? Całkowicie zbędne.
Za dużo ofiar, trup ścielił się gęsto, a książka tylko była bardziej chaotyczna. Zamiast skupić się na konkretnych przypadkach to co chwile jakieś zwłoki znalezione, robione sekcje i analizy materiałów dowodowych i tak w koło Macieju. Zdecydowanie za dużo tego było.
Mam niedosyt związany z postacią Hegemona. Liczyłam na więcej, tym bardziej, że bohater i jego przeszłość, historia miały spory potencjał.
Książkę ratuje postać Chirurga i narracja przez niego prowadzona w poszczególnych rozdziałach. Zdecydowanie największy plus "Skalpela" - jego intrygi, gierki, listy, przebiegłość. Świetnie wykreowany bohater - przede wszystkim spójnie, wszystko tam zagrało.
Na plus jeszcze intrygująca okładka, fajna gra kolorów.
Oczywiście książka miała swoje momenty, chwilami nie mogłam się od niej oderwać, pojawiały się jakieś emocje, których oczekiwałam, ale po skończonej lekturze nie mam ani książkowego kaca, ani za długo się nad tą pozycją nie zastanawiałam, szybko wyleciała mi z głowy.
7/10 i czuję, że jest to z lekka zawyżona ocena.

Trochę się na tej książce zawiodłam. Po "Chirurgu" miałam większe oczekiwania co do "Skalpela". Oczywiście nie popadałam w żadne skrajności i nie liczyłam na jakieś cuda, ale przynajmniej na utrzymanie podobnego poziomu. Historia miała potencjał, ale nie został on należycie wykorzystany. Mankamenty przesłaniają mi plusy, a to samo świadczy o sobie.
Książka jest nuda,...