Za każdym razem kiedy czytam książkę opowiadającą o prawdziwych wydarzeniach , zwłaszcza o TAKICH wydarzeniach , obiecuję sobie więcej nie sięgać po taką literaturę . Zbyt wiele emocji mnie to kosztuje . Zbyt wielki chaos wprowadzają takie lektury w moje pojęcie o ludzkiej kondycji człowieczeństwa . Z jednej strony , jakaś część mnie bardzo się broni , by przyjąć to co czytam do wiadomości , chociaż świadomie wiem że tak się działo , że to ludzie ludziom...Z drugiej strony kiedy czytam że inni ludzie dzielili się wszystkim co mieli , chociaż sami mieli niewiele , ale oddawali ostatni kawałek chleba uciekinierom którym właśnie Niemcy spalili wieś i często najbliższych . To czuję się jak wahadło wychylające się raz w jedną raz w drugą stronę . Najbardziej poraziły mnie wspomnienia o głodzie...do czego głód jest w stanie '' zmusić '' człowieka . Taka lektura jak ta długo '' trawi '' się w mojej głowie i w moich emocjach . Z jednej strony obiecuję , nie chcę więcej , z drugiej strony , w kolejce czeka już Sołżenicyn i to też nie będzie łatwa i przyjemna książka...

Za każdym razem kiedy czytam książkę opowiadającą o prawdziwych wydarzeniach , zwłaszcza o TAKICH wydarzeniach , obiecuję sobie więcej nie sięgać po taką literaturę . Zbyt wiele emocji mnie to kosztuje . Zbyt wielki chaos wprowadzają takie lektury w moje pojęcie o ludzkiej kondycji człowieczeństwa . Z jednej strony , jakaś część mnie bardzo się broni , by przyjąć to co...