Istnieją książki, po przeczytaniu których zapominamy o nich od razu oraz takie, które jeszcze na długo zostają nam w pamięci. Chcemy dowiedzieć się o dalszych losach naszych ulubionych bohaterów, czujemy niedosyt, bo istnieją takie "perełki", dzięki którym tracimy poczucie czasu, to one nam przypominają o prawdziwej radości czytania, kiedy po prostu nie możemy natrafić na tę idealną książkę, która nas pochłonie. "Przędza" ma zadatki, aby zostać takim idealnym "pochłaniaczem" czasu.

"Dzień po dniu jestem przerabiana w jakąś obcą osobę i zaczynam się zastanawiać, czy wiek kiedykolwiek odciśnie piętno na mojej twarzy. Mam dopiero szesnaście lat, ale wiem, że już zawsze będę niemal doskonała."

Szesnastoletnia Adelice mieszka w Romenie, mieście, które jest jednym z wielu w Arrasie, państwie, które jest precyzyjnie utkane z nici. Każdy człowiek ma swoją nitkę ściśle uporządkowaną i zajmującą określone miejsce w hierarchii. Osoby umierające są bezlitośnie spruwane, aby nie naruszyć tej niezwykle delikatnej tkaniny. Świat nastolatki jest okrutny, nie ma w nim miejsca na ustępstwa. Wysoko postawieni ludzie w Gildii decydują o śmierci innych, a funkcjonowanie w takim systemie jest możliwe dzięki Kądzielniczkom, które przędą włókna. Bez nich taki porządek nie miałby prawa bytu, dlatego w wieku szesnastu lat wszystkie dziewczyny przechodzą egzamin, który ma wykazać, czy mają one zadatki na Kądzielniczkę.

Rodzice Adelice zawsze wiedzieli, że jest inna i ma bardzo rzadki dar. Bali się o swoją córkę, dlatego od najmłodszych lat przygotowywali ją do oblania egzaminu, niestety feralnego dnia Adelice wymykają się palce i zaczyna tkać rzeczywistość bez pomocy krosna. Od tamtej chwili jej życie na zawsze uległo zmianie, bowiem została ona powołana na Kądzielniczkę, ale jak okazuje się jest kimś znacznie ważniejszym, a fakt ten może przysporzyć jej wielu wrogów...

"To byłaby piękna, cudowna chwila, gdybyśmy nie utknęli w otchłani między światami."

Niezaprzeczalnym plusem "Przędzy" są precyzyjnie wykreowani bohaterowie, którym nie brak charyzmy i polotu. Autorka spisała się tutaj na medal, każdemu z nich przypisała ciekawy życiorys. Główna bohaterka to niezwykle odważna, a także i troskliwa dziewczyna, której po prostu nie da się nie lubić! Dlatego bez większego problemu każdy może się z nią utożsamić.

Książki o tematyce dystopijnej zyskują coraz większe rzesze fanów, ja osobiście nadal preferuję stary, dobry paranormal romance, jednak "Przędzą" jestem po prostu oczarowana! Bardzo spodobał mi się świat wykreowany przez Gennifer Albin, czegoś takiego jeszcze nie było, dzięki czemu czytając, byłam ciekawa każdej nadchodzącej strony. Nie miałam pojęcia co mnie czeka, a kiedy już myślałam, że wiem, autorka potrafiła mnie zaskoczyć. Serdecznie polecam, na pewno się nie zawiedziecie!

http://www.destructionorsalvation.blogspot.com/2013/02/31-przedpremierowo-gennifer-albin.html

Istnieją książki, po przeczytaniu których zapominamy o nich od razu oraz takie, które jeszcze na długo zostają nam w pamięci. Chcemy dowiedzieć się o dalszych losach naszych ulubionych bohaterów, czujemy niedosyt, bo istnieją takie "perełki", dzięki którym tracimy poczucie czasu, to one nam przypominają o prawdziwej radości czytania, kiedy po prostu nie możemy natrafić na...