Wcześniej nie słyszałam o autorce a szkoda, bo urzekła mnie ta bezpretensjonalna opowieść o Monice, której narzeczony jest typowym synkiem mamusi i , o zgrozo, przedkłada obiekcje mamuśki nad uczucie do Moniki, zostawiając ją na lodzie. Podobno zawróciła mu w głowie pewna bogata Angielka Kristin, to do niej wyjechał do Anglii.
Monika by uleczyć złamane serce udała się w góry. A w tytułowym pensjonacie wzięto ją nie za gościa, tylko umówioną pomoc kuchenną. Ubawiona dziewczyna na szczęście wykazująca się smykałką do gotowania, nie prostowała omyłki bo ujęła ją postać gospodyni Marii. Ta emanująca ciepłem kobiet przypomina Monice zmarła matkę. Tylko że pani Maria jest w pakiecie z opryskliwym gburem, synalkiem, którego zostawiła żona. Dlatego z zasady nienawidzi kobiet, choć jego dwójka dzieci tęskni za kobiecą ręką. Jest to Michalina, rezolutna sześciolatka i stroniący od obcych trzyletni Matti. Między nimi a Moniką nawiązuje się nić porozumienia i sympatii, na co z aprobatą patrzy pani Maria. Oprócz zwiedzania okolicy Monika przyjmuje propozycję pomocy w kuchni, bo nic nie leczy ran lepiej niż górskie powietrze. Poza tym Janek gospodarz jak ogr i cebula ma wiele warstw. Pod pokładami nieuprzejmości, goryczy i gniewu na cały niewieści ród jest to niewiarygodnie męski samiec, z którym można czuć się bezpiecznie. Czy jednak wspólne uprzedzenia i animozje zrujnują im szanse na wspólne życie?
Pożądanie bierze górę ale Janek próbuje się oszukiwać, że z Moniką łączy ich tylko seks bo gdyby zjawiła się Gośka, na pewno wyprosiłaby u niego przebaczenie no i na powrót stworzyliby szczęśliwą rodzinę. Czyżby Janek nie wiedział jaki kojący wpływ na jego dzieci ma przyjezdna? Ich związek to rozstania i powroty bo po urlopie Monika wraca do Szczecina a Janek dostępuje zaszczytu poznania jej wujka i ciotki. Przy okazji dzieci po raz pierwszy odkrywają polskie morze.
Co zrobią kochankowie gdy pojawi się skruszona Gośka?
Walory literackie zwiększa zbiór podhalańskich góralskich legend. Co prawda ostatnio historyjki o odnalezieniu szczęścia osobistego w górach jakoś mnie prześladują, ale i tak zapamiętam „Chatę pod jemiołą' jako baśń dla dorosłych z wątkiem sensacyjnym. I jako udaną lekturę.

Wcześniej nie słyszałam o autorce a szkoda, bo urzekła mnie ta bezpretensjonalna opowieść o Monice, której narzeczony jest typowym synkiem mamusi i , o zgrozo, przedkłada obiekcje mamuśki nad uczucie do Moniki, zostawiając ją na lodzie. Podobno zawróciła mu w głowie pewna bogata Angielka Kristin, to do niej wyjechał do Anglii.
Monika by uleczyć złamane serce udała się w...