Starcie niemieckiego umysłu Nietzschego z indyjską myślą Osho, Zachód i Wschód zbiegają się w jednej książce zdawałoby się. Ale czy to uczciwe stwierdzenie? Czy Nietzsche nie jest jednym z bardziej wschodnich zachodnich filozofów? W swoich komentarzach Osho, człowiek orientu, konfrontuje swoje myślenie z niemieckim filozofem najbardziej znanym ze swojego "Bóg umarł" (choć konfrontacja jest tu chyba nieodpowiednim słowem).

Każdy potencjalny czytelnik ostrzący sobie zęby na te tytułowe "Komentarze" w postaci polemiki, czy jakiejkolwiek próby obalenia tez przedstawionych w "Tako rzecze Zaratustra", niech od razu zmieni swoje nastawienie - Osho oferuje raczej rozwinięcie myśli filozofa i przełożenie jego symboli na prostszy język. Na przestrzeni całej publikacji nie zgadza się z Nietzschem jedynie w temacie kobiet. Przy okazji nie stroni od wplecenia w komentarze ciekawych historii z własnego życia, opowiadających o swoich konfrontacjach z dewotami religii wschodu, ale i o przeróżnych równie ciekawych wydarzeniach. Między to wszystko wplata wiele błyskotliwych myśli o religii, czy naturze, książka okazała się pod tym względem skarbnicą cytatów.

W porównaniu z oryginałem Nietzschego lektura na pewno nie tak pouczająca, ale i znacznie, znacznie przystępniejsza. Gdzie Nietzsche operuje subtelną metaforą, Osho uderza z dosadnością i impetem młota kowalskiego. Książka może wydać się przez to nieco tendencyjna, a ludziom niepodzielającym poglądów autora - nawet irytująca. Krytyczny odbiorca mógłby pewnie stwierdzić, że powrót do natury, pochwała indywidualizmu i potępienie organizacji religijnych, a także świętych pism jest tu takim do znudzenia powtarzającym się refrenem, czasem przerywanym zwrotką o czymś innym. Osobiście nie zgodzę się z takim stwierdzeniem, natomiast jestem w stanie zrozumieć osobę, która tak pomyśli.

I jeszcze jedna rzecz, która mnie zabolała - Osho oferuje komentarze do tak niejednoznacznego symbolicznie dzieła, a omija wszystkie najtrudniejsze w interpretacji rozdziały, skupiając się w większości na tym, co osobiście miałem rozszyfrowane. Wiele bym dał za takie komentarze dotyczące części czwartej dzieła Nietzschego, zwłaszcza fragmentów gdy Zaratrusta zaprasza do swojej jaskini napotykanych kolejno przybyszy.

Zakończyłem dość szczegółowym omówieniem wad, ale giną one moim zdaniem pośród masy pozytywów. Książka jak najbardziej godna polecenia! Osobiście radziłbym przeczytać dopiero po zapoznaniu się z oryginałem. Bardziej bezpośrednie wyjaśnienia autorstwa Osho mogą potencjalnie rozleniwić czytelnika przed spotkaniem z Nietzschem, a fragmentaryczny dobór myśli Zaratrusty - stworzyć mylne pozory jakoby znało się cały oryginał.

Starcie niemieckiego umysłu Nietzschego z indyjską myślą Osho, Zachód i Wschód zbiegają się w jednej książce zdawałoby się. Ale czy to uczciwe stwierdzenie? Czy Nietzsche nie jest jednym z bardziej wschodnich zachodnich filozofów? W swoich komentarzach Osho, człowiek orientu, konfrontuje swoje myślenie z niemieckim filozofem najbardziej znanym ze swojego "Bóg umarł"...

Czy uczeń przerósł Mistrza? Nie sądzę bo Mistrz zasługuje na 11 gwiazdek. Poza tym pytanie zostało źle postawione. Nie wiadomo bowiem tak do końca kto jest tutaj uczniem a kto Mistrzem, gdyż zarówno Nietzsche jak i Osho dorównują sobie nawzajem. Książka przedstawia komentarze Osho do wybranych fragmentów "Tako Rzecze Zaratustra" F. Nietzschego. I w znacznej większości przypadków znakomicie się ze sobą zgadzają a Osho także czasem dokonuje interpretacji gdyż Nietzsche pisze językiem dość alegorycznym, dzięki czemu łatwiej jest zrozumieć jego dzieło.

Niniejsza praca ma wyjątkowo antyreligijny wydźwięk. Osho chyba uwielbia rozpisywać się o niedorzecznościach religii. Kiedyś przyszło mi czytać książkę "O Religii. Dyalog" A. Schopenhauera gdzie dwaj bohaterowie zastanawiali się nad przydatnością religii w życiu społecznym. Jeden jej bronił, chociażby ze względów politycznego i społecznego porządku, drugi zaś wierzył, że świat mógłby się obejść całkowicie bez wiary i nie popadłby w chaos. Osho nie ukrywa jaki piękny byłby świat bez religii, przy czym nie mogłoby być mowy o chaosie gdyż nową religią byłaby miłość a człowiek w miłości nie byłby w stanie nikomu wyrządzić krzywdy.

Mogę śmiało polecić niniejszą książkę wszystkim, którym trudno jest przebrnąć przez "Tako Rzecze Zaratustra" Nietzschego, która oczywiście do łatwych nie należy. Ale geniusza trudno jest zazwyczaj zrozumieć.

Czy uczeń przerósł Mistrza? Nie sądzę bo Mistrz zasługuje na 11 gwiazdek. Poza tym pytanie zostało źle postawione. Nie wiadomo bowiem tak do końca kto jest tutaj uczniem a kto Mistrzem, gdyż zarówno Nietzsche jak i Osho dorównują sobie nawzajem. Książka przedstawia komentarze Osho do wybranych fragmentów "Tako Rzecze Zaratustra" F. Nietzschego. I w znacznej większości...

Dzięki niej zrozumiałem sentencje Zaratustry. Doskonała książka. Polecam każdemu kto czytał, bądź przerabiał to w czasach liceum i zna tylko to co wygadywały nauczycielki polaka. Znakomity wgląd OSHO. POLECAM!

Dzięki niej zrozumiałem sentencje Zaratustry. Doskonała książka. Polecam każdemu kto czytał, bądź przerabiał to w czasach liceum i zna tylko to co wygadywały nauczycielki polaka. Znakomity wgląd OSHO. POLECAM!

Wspaniała interpretacja To rzekł Zaratustra, a także wstęp i omówienie wielu ciekawych aspektów filozofii Osho. Z dowcipem, częstymi wstawkami ułatwiającymi zrozumienia kwestii z książki Nietschego. Świetna pozycja. Bardzo mądra książka.

Wspaniała interpretacja To rzekł Zaratustra, a także wstęp i omówienie wielu ciekawych aspektów filozofii Osho. Z dowcipem, częstymi wstawkami ułatwiającymi zrozumienia kwestii z książki Nietschego. Świetna pozycja. Bardzo mądra książka.