Sosnowski znów bierze czytelnika na niezwykłą wyprawę: a to na @tlantydę, a to na Zanzibar, a to śladami tajemniczych zapisków z kodeksu drezdeńskiego. Ten zabieg - zastosowanie obrazów "w" czy też "obok" tekstu znacznie wzmacnia czytelnicze doznania - odmienność sztuki prekolumbijskiej sprawia, że trafiamy na inny świat.
"Jak zwykle", jest to poezja najczystszej próby, pełna wysmakowanych aluzji, autonawiązań, gierek, żarcików, meandrów, zawijasów i czego tam jeszcze.
Jedno przeczytanie tej książeczki wprawia jedynie w oszołomienie i zachwyt - kolejne mogą przynieść znacznie, znacznie więcej wrażeń. Bo tylko gdy mamy do czynienia z arcydziełem, zabawa z tekstem trwa bez końca. Kosmos Sosnowskiego to gęstwa pełna zaczarowanej muzyki, szczególnie tej nie związanej bezpośrednio z dźwiękiem. A to "dwa razy flauti lub oboi" (s. 39),innym razem zdarza się "spora aktywność na słońcu" (s. 43),a jeszcze gdzie indziej znajdzie się miejsce na "spin-flip Madianitek".
Czarowny i skrzący wirtuozerią świat poety laureata, jak to sobie wydawnitwo pozwoliło zaznaczyć czeka na eksplorację. I na pewno nie będzie to tania interpretacja ani nawet banalna "próba zrozumienia", ale mnóstwo literackich przygód.

Sosnowski znów bierze czytelnika na niezwykłą wyprawę: a to na @tlantydę, a to na Zanzibar, a to śladami tajemniczych zapisków z kodeksu drezdeńskiego. Ten zabieg - zastosowanie obrazów "w" czy też "obok" tekstu znacznie wzmacnia czytelnicze doznania - odmienność sztuki prekolumbijskiej sprawia, że trafiamy na inny świat.
"Jak zwykle", jest to poezja najczystszej próby,...