,,Ból może nam przypomnieć, że żyjemy, ale miłość nam przypomina dlaczego." - Trystan Owain Hughes


Już podczas pierwszego starcia okrzyknąłem Williama P. Younga ,,Książkowym Nolanem". Zapierające dech w piersi opisy gór i moralizatorska fabuła ,,Chaty", wciągnęła mnie po uszy i napiętnowała moją wyobraźnię znamieniem, niemniej trwałym niż rany z krzyża, które odznaczyły pokancerowane dłonie Jezusa. Przy starciu z ,,Rozdrożami" miałem podobne refleksje.

William Spencer jest egoistycznym biznesmenem, patrzącym na świat przez pryzmat własnych interesów. Guz mózgu sprawia, że zapada w śpiączkę i odwiedza surrealistyczny świat, który odzwierciedla jego życie. Wychodzi na spotkanie z personifikacją własnego ego, wchodzi w moralizatorski dialog z Jezusem i Duchem Świętym. Ten skromny opis jest jedynie ziarenkiem w tej wspaniałej, urodzajnej glebie, którą zasiał William Young pisząc ,,Rozdroża". Po raz drugi otrzymałem pozycję kultową, której nie powstydziłby się sam Stephen King. Opisy są skromne i dosadne, a pouczające i dowcipne dialogi świetnie się z nimi uzupełniają.

Twórczość Williama P. Younga dumnie kwateruje na najwyższej półce mojej skromnej biblioteki. Nawet wyżej od Pisma Świętego, gdyż ,,Rozdroża" są uwolnione od okrutnych i zaściankowych praw Starego Testamentu. Aż sam po powrocie z Rozdroży, mam ochotę głosić dobrą nowinę.

,,Ból może nam przypomnieć, że żyjemy, ale miłość nam przypomina dlaczego." - Trystan Owain Hughes


Już podczas pierwszego starcia okrzyknąłem Williama P. Younga ,,Książkowym Nolanem". Zapierające dech w piersi opisy gór i moralizatorska fabuła ,,Chaty", wciągnęła mnie po uszy i napiętnowała moją wyobraźnię znamieniem, niemniej trwałym niż rany z krzyża, które odznaczyły...