Jako wieloletni miłośnik F1, sięgnąłem po tę książkę z wielką radością i nadzieją. Niestety, po dwóch pierwszych rozdziałach było już tylko coraz gorzej.
Po pierwsze, książka jest niebywale nudna. Napisana jest tak, jakby autor spędził całe życie poszukując najbardziej nieciekawych, nudnych i kompletnie nieporywających faktów z życia Ecclestone'a.
Być może w praktyce wyglądało to inaczej, jednak formę przekazu zastosowaną przez autora określiłbym mianem wybitnie nudnej, banalnej i męczącej formy literackiej, nie do przetrawienia.
Próbowałem czytać wieczorem - zasypiałem. Próbowałem rano - zasypiałem. Pokonywałem pięć, sześć stron i automatycznie wyłączałem się myśląc o czymś innym. Książka absolutnie nie skupia uwagi, po prostu męczy.

Po drugie, forma edytorska pozostawia wiele do życzenia. Zastosowano (po co?) typografię anglosaską, to znaczy każda wypowiedź i dialog zaczyna się cudzysłowem zamiast półpauzą. Dodatkowo, didaskalia nie są oddzielone myślnikiem. Byłoby to jeszcze do przełknięcia, gdyby nie fakt, że wszystko jest zapisane jednym ciągiem, praktycznie brak w tekstach akapitów.
Tła dialogowe się zlewają, a stronice wyglądają tak, że czasami miałem wrażenie, że pisał je na swojej maszynie sam Jack Torrance z "Lśnienia".

Być może ktoś przebrnie przez to "dzieło". Ja, mimo kilku podejść, nie dałem rady wytrwać do końca.
Jeśli jesteś fanatykiem F1, odpuść sobie tę pozycję. Jeśli chcesz komuś kupić ją na prezent, zrobisz tej osobie krzywdę.

Dwie gwiazdki. Pierwsza - bo nie da się dać mniej, druga - za zdjęcia wewnątrz. Tylko one były w jakimś stopniu porywające.

Jako wieloletni miłośnik F1, sięgnąłem po tę książkę z wielką radością i nadzieją. Niestety, po dwóch pierwszych rozdziałach było już tylko coraz gorzej.
Po pierwsze, książka jest niebywale nudna. Napisana jest tak, jakby autor spędził całe życie poszukując najbardziej nieciekawych, nudnych i kompletnie nieporywających faktów z życia Ecclestone'a.
Być może w praktyce...