Cóż, panie Wiśniewski. Nie wyszło. Tym razem zwyczajnie nie wyszło. Mimo sympatii zbudowanej na innych książkach tego autora, ta była dla mnie męczarnią. Jak już wielu czytelników wspomniało, beznadziejnie długo należy czekać, aż główni bohaterowie się spotkają, a gdy już do tego dochodzi, kończy się na szybkim seksie, kilku zdaniach, kilku gestach i otwartym zakończeniu szerokim jak Nil, którego nijak nie byłam w stanie sama sobie uzupełnić. Dialogi nieżyciowe, nie wiem, gdzie pan Wiśniewski słyszał zwykłych ludzi, wplatających pomiędzy ugryzienie ciastka a łyk kawy całe potoki słów, mądrych mniej lub bardziej, na temat egzystencji i innych tematów, w sam raz na początek dnia. Moja ironia nie jest przejawem złośliwości, a zniesmaczenia, które pojawia się wraz z każdym ponownym zerknięciem na półkę, na tę pozycję. Będzie teraz łapać kurz, bo ponownie na pewno jej nie przeczytam. Gorzki smak zabiję jakąś inną lekturą Wiśniewskiego, mam nadzieję, tym razem udaną.

Cóż, panie Wiśniewski. Nie wyszło. Tym razem zwyczajnie nie wyszło. Mimo sympatii zbudowanej na innych książkach tego autora, ta była dla mnie męczarnią. Jak już wielu czytelników wspomniało, beznadziejnie długo należy czekać, aż główni bohaterowie się spotkają, a gdy już do tego dochodzi, kończy się na szybkim seksie, kilku zdaniach, kilku gestach i otwartym zakończeniu...