Ostatnia część trylogii trzyma poziom poprzedniczki. Ale tak naprawdę dopiero tutaj zaczyna się poważna akcja. Akkarin wyjawia Sonei sekret, który odwróci wszystko o 180^. Dokona ona wtedy wyboru, o który jeszcze niedawno by się nie podejrzewała.

OCENA TRYLOGII:

Często posądza się panią Canavan o grafomaństwo. No cóż, rzeczywiście wiele spraw niepotrzebnie rozwleka i czasami stwierdza oczywistości. Jednak historia jest na tyle ciekawa, że można na to z łatwością przymknąć oko. Pierwsza część jest długim wstępem i niczym się nie wyróżnia, akcja jest dosyć chamsko przeciągana. Druga już sporo lepsza, wydarzenia rozbite na dwa wątki, ale to też raczej nie ściska za gardło. Nie ma tu zbyt wiele wartkiej akcji, dużą jej część stanowią dialogi. Dopiero w trzecim tomie fabuła przyspiesza, jest bardziej urozmaicona, czasami zaskakuje, całkiem przyjemnie się kończy. Odniosłem tylko wrażenie, że zapomniano wyjaśnić parę wątków.
Świat Kyralii i okolic przedstawiony jest raczej ubogo, niewiele jest tutaj jego opisów (oprócz wątku Dannyla), czasami pojawia się nazwa jakiegoś stworzenia, ale to raczej tyle. Interesujące jest natomiast ukazanie magii i jej działanie ściśle związane z ciałem i umysłem.
Główna bohaterka to dziewczyna o silnym charakterze, dużej odwadze i empatii. Powoli zmienia się w potężną magiczkę, która podejmie nawet największe ryzyko, by ocalić swoich bliskich i miasto. I to ona jest największym plusem w tej historii.

Ogólnie rzecz biorąc, jest to ciekawa lektura, a wszelkie niedociągnięcia może tłumaczyć fakt, że to pierwsze dzieło autorki.

Ostatnia część trylogii trzyma poziom poprzedniczki. Ale tak naprawdę dopiero tutaj zaczyna się poważna akcja. Akkarin wyjawia Sonei sekret, który odwróci wszystko o 180^. Dokona ona wtedy wyboru, o który jeszcze niedawno by się nie podejrzewała.

OCENA TRYLOGII:

Często posądza się panią Canavan o grafomaństwo. No cóż, rzeczywiście wiele spraw niepotrzebnie rozwleka i...