Książka jest pisana prostym językiem, opisy są nieskomplikowane, ale też niezbyt barwne. Niestety jest ich też cała masa, a ich dodatkowe słabe skonstruowanie mocno obniża poziom “Objawienia”. Do tego spowalniają akcję, co było z kolei sporym atutem gier oraz poprzedniej części “Bractwa”. Również opisy walk są mocno skrótowe i niedokładne, a to też mogło stać się jedną z zalet powieści i dawało spore pole do popisu, które, niestety, pisarz zmarnował.

Dodatkowo przez całą powieść, z każdego zdania, okropnie próbowała wyjść gra. Konstrukcja fabuły już na samym początku niezbyt smacznie przypomina samouczki. Również późniejsze sekwencje, w jakich Ezio próbuje opanować techniki posługiwania się nowymi broniami, bardziej przypominają instrukcje dla kogoś, kto ma kilka nowych klawiszy do wciśnięcia. Nie ma tam miejsca na człowieka, który chociaż jest biegły w sztuce walki, właśnie dostaje nową broń, o zupełnie innym kształcie, dynamice i zasadach działania. Tak samo wyglądają zbiegi okoliczności w powieści - są po prostu dość sztuczne i będąc na papierze uwydatniają to, co fabule gry można jeszcze wybaczyć.

Więcej: http://gexe.pl/ksiazki/art/3634,Assassins-Creed-Objawienia

Książka jest pisana prostym językiem, opisy są nieskomplikowane, ale też niezbyt barwne. Niestety jest ich też cała masa, a ich dodatkowe słabe skonstruowanie mocno obniża poziom “Objawienia”. Do tego spowalniają akcję, co było z kolei sporym atutem gier oraz poprzedniej części “Bractwa”. Również opisy walk są mocno skrótowe i niedokładne, a to też mogło stać się jedną z...