Katullus był poetą gwałtownej pasji, tak w miłości, jak i w nienawiści. Jednak jego utwory są owocem świadomego i żmudnego wysiłku artystycznego. Ich pozorna prostota i naturalność wynika z doskonałego opanowania warsztatu poetyckiego. Utwory Katullusa zachowały się w rękopisach średniowiecznych w formie zbioru Catulli Yeronen-sis Liber (Księga Katullusa z Werony),który - być może - ułożył sam autor. Zbiór ten składa się z trzech części: pierwsza zawiera utwory (1-60) krótkie i zróżnicowane metrycznie, środkowa część (61-88) obejmuje 18 dłuższych pieśni, ostatnia (89-116) grupuje krótsze wiersze. Od pieśni 65 aż do końca wszystkie utwory napisane są w dystychu elegijnym. Obecne tłumaczenie zawiera wybrane, krótsze pieśni z części pierwszej i ostatniej, gdyż w nich poeta przemawia we własnym imieniu. Użyłam wiersza tonicznego z odpowiadającą w przybliżeniu łacińskiemu oryginałowi ilością zestrojów akcentowych. Przekład jest oparty na wydaniu komentowanym Daniela H. Garrisona The Student's Catullus, University of Oklahoma Press 1995. Na końcu tomiku umieściłam krótkie objaśnienia. Współcześnie na język polski tłumaczyli Katullusa Anna Świderkówna (Katullus, Poezje, Wrocław 2005) i Jacek Wójcicki (Katullus, Poezje, Warszawa 1990). Niektóre wiersze pięknie przełożył Jerzy Ciechanowicz (Rzymska poezja miłosna, Warszawa 1997). Wszystkim autorom przekładów dziękuję za inspiracje. Miły Czytelniku, wkrocz do Rzymu - stolicy świata w I wieku p.n.e. Posłuchaj, co szepcze ukochanej rzymski poeta...