Ilość stron: 607

To druga książka tej autorki jaką przeczytałam. Pierwsza czyli „Intrygi i żądze” nie podobała mi się za bardzo. Do lektury zachęcił mnie opis na okładce. Pomyślałam, że może będzie lepsza od poprzedniej. I jest dużo lepsza. Bardzo dobrze się to czyta. Teraz napis na okładce „nowa Agatha Chrisie” ma sens. Ta książka podobnie trzyma w napięciu i dużo się dzieje. Zakończenie bardzo zaskakujące. Polecam każdemu.


Ciekawe cytaty:


„Pamięć jest jak film – wyraziście ukazuje poszczególne obrazy; na dobranym i jaskrawo oświetlonym tle postaci odgrywają określone role, tocząc wyuczone i niezmienne dialogi, lecz brak jej przejść łączących oddzielne epizody w całość.” (str 60)


„Jedyną nieśmiertelność zapewnia pamięć żyjących. Jeżeli splamiona jest koszmarem i złem, wtedy umierają naprawdę.” (str 454)



„Wciąż na nowo zadziwiają mnie zdolności aktorskie tak zwanego szarego człowieka.” (str 457)



Miłość, zawsze miłość, pomyślała Kate. Może wszyscy tego szukamy. A jeśli nie znajdziemy jej wystarczająco wcześnie, wpadamy w popłoch, że nie spotkamy jej do końca życia.” (str 591)



„Miłość to dodatek, a nie organiczna część istnienia.” (str 591)



„Dobrze od czasu do czasu uświadomić sobie, że nasz system sądowniczy jest dziełem człowieka, a zatem ręka sprawiedliwości bywa ułomna. Prawo zazwyczaj bywa zwycięża jedynie w ograniczonym stopniu.”(str 607)

Ilość stron: 607

To druga książka tej autorki jaką przeczytałam. Pierwsza czyli „Intrygi i żądze” nie podobała mi się za bardzo. Do lektury zachęcił mnie opis na okładce. Pomyślałam, że może będzie lepsza od poprzedniej. I jest dużo lepsza. Bardzo dobrze się to czyta. Teraz napis na okładce „nowa Agatha Chrisie” ma sens. Ta książka podobnie trzyma w napięciu i dużo się...