Autorka opowieści o Annie German - Mariola Pryzwan jest z wykształcenia polonistką, a z zawodu bibliotekarką. Jak sama podkreśla do grona jej zamiłowań należy biografistyka. Od lat fascynuje ją ta piosenkarka.

25 sierpnia minęła 30 rocznica śmierci prawdziwej damy polskiej estrady - Anny German, dla której śpiew był radością życia. Aby uczcić jej pamięć oraz przybliżyć twórczość artystki wydawnictwo MG opublikowało swego rodzaju autobiografię, w której z poszczególnych stron do czytelnika przemawia znana piosenkarka.

W tej cudownej opowieści możemy odnaleźć wiele interesujących faktów i anegdot z życia Anny Wiktorii German. M. in to, iż przyszła na świat w Uzbekistanie w 1936 roku, a rodzina jej matki wywodziła się ze starego holenderskiego rodu. Z wykształcenia była magistrem geologii, ale uzyskała również uprawnienia do bycia piosenkarką w PRL. Rozpoznawalność przyniosła jej piosenka Tańczące Eurydyki, która później stała się jej znakiem rozpoznawczym. Śpiewając właśnie ten utwór zdobyła III miejsce na Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1964 roku.
Piosenkarka podkreślała, że do jej ulubionych własnych piosenek należały: Bal u Posejdona, Dziękuję ci, moje serce oraz Jesteś moją miłością. W prasie z połowy lat 60 XX wieku podkreślano, iż miała: "głos o niezwykłej skali i ekspresji od pełnej melancholii, czułości do tonów, w których brzmi chwilami nieomal dziki krzyk".

Artystka zyskała popularność nie tylko w Polsce, ale także w Związku Radzieckim. Była też na cyklu koncertów we Włoszech. Potem wspominała: gościnność i otwartość Włochów oraz wszechobecne uśmiechy na twarzach ludzi mijanych na tamtejszych uliczkach. Stwierdziła też, że polskie piosenki nie są gorsze od obcojęzycznych, tylko niewypromowane. Pobyt w Italii przerwał ciężki wypadek samochodowy w 1967 roku. Przez 3 lata walczyła, by wrócić do zdrowia. Lekarze twierdzili, że o nie wróci już na scenę. Jednak mylili się. W rekonwalescencji i pozbyciu się urazu do miejsca wypadku pomogło jej spisanie przeżyć z Półwyspu Apenińskiego - "Wróć do Sarento".

Anna German prowadziła również audycję radiową, a w Tygodniku Kulturalnym cyklicznie drukowano jej wspomnienia. Warto wspomnieć, że przyjaźniła się ze słynnym żeglarzem Leonidem Teligą, a w 1970 roku zdobyła tytuł Najpopularniejszej Warszawianki. W tym samym roku zagrała też w filmie: "Wyspy szczęśliwe".

Jednak dla artystki najważniejsza była zawsze rodzina. W 1972 roku w Tatrach poślubiła Zbigniewa Tucholskiego, a później urodziła ich syna.
Zmarła w kwiecie wieku mając 46 lat na raka.

Książka ta jest intrygującym portretem artystki wyłaniającym się z fragmentów jej listów, rysunków z komentarzami, notatek, wspomnień i wywiadów. Uzupełniają je fotografie z życia zawodowego i prywatnego, dokumenty tj. akt urodzenia czy ślubu, notatki prasowe, plakaty. Można w niej również odnaleźć teksty piosenek. Warto dodać, iż większość materiałów archiwalnych pochodzi ze zbiorów jej męża - Zbigniewa Tucholskiego. W dodatku wydawnictwo MG zadbało o wspaniałą okładkę ze zdjęciem prawdziwej piękności, jaką była Anna German.

Gorąco zachęcam do lektury tej książki, która z pewnością dostarczy wielu wzruszeń i refleksji oraz skłoni do przybliżenia sobie repertuaru tej artystki.

Autorka opowieści o Annie German - Mariola Pryzwan jest z wykształcenia polonistką, a z zawodu bibliotekarką. Jak sama podkreśla do grona jej zamiłowań należy biografistyka. Od lat fascynuje ją ta piosenkarka.

25 sierpnia minęła 30 rocznica śmierci prawdziwej damy polskiej estrady - Anny German, dla której śpiew był radością życia. Aby uczcić jej pamięć oraz przybliżyć...